Ας ξεκινήσουμε με την είδηση, γιατί αυτή θα μας κατευθύνει και στη συνέχεια του κειμένου: Αυτός που θα αποφασίσει για το αν η σωστή κι ενδεδειγμένη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή λύση, είναι να πορευτεί η ΑΕΚ με τον Νίκο Κωστένογλου στον πάγκο της, από το να πάει σε ξένο προπονητή, είναι ο Ίλια Ίβιτς. Κανένας άλλος! Όχι ο Μελισσανίδης, διότι πολλοί θα ενδώσουν σε σενάρια περί δικής του πρωτοβουλίας.
Δεν είναι έτσι ωστόσο. Του έχει δώσει τα κλειδιά για εν λευκώ αποφάσεις και το εννοεί.
Φαντάζομαι ότι από τον πρόλογο αντιληφθήκατε πως υφίσταται σκέψη παραμονής του τεχνικού διευθυντή των Ακαδημιών της Ένωσης, στο πόστο του προπονητή της πρώτης ομάδας. Μα είναι και το λογικό να γεννιούνται τέτοιες ιδέες, όταν η μετάλλαξη, στο πνευματικό κομμάτι πρωτίστως και κατ' επέκταση στο δέσιμο των παικτών, είναι εκκωφαντική. Όταν μάλιστα έρχονται δύο σπουδαία, καθαρά και μέσα από επιβλητικό παιχνίδι αποτελέσματα κι ενώ πριν από τα ματς, υπήρχε φόβος για ήττες ή και διασυρμούς.
Έχει ο Ίβιτς να παρουσιάσει τόσο άμεσα, ένα πρόσωπο στη συζήτηση το οποίο θα πείσει τον κιτρινόμαυρο οργανισμό ότι η μετάβαση σε έναν ξένο προπονητή που θα έρθει με τις δικές του ιδέες να ανακατέψει πάλι την τράπουλα, τώρα που το πράγμα δείχνει να στρώνει, θα συντελεστεί με ασφάλεια; Αν ναι, τότε καλώς! Θα πρέπει πρωτίστως ο ίδιος ο τεχνικός διευθυντής, να είναι πεπεισμένος ότι έχει βρει τον άνθρωπο που θα εμπνεύσει τα αποδυτήρια (και κατ΄επέκταση τον κόσμο) από το άκουσμά του και μόνο. Άλλη μπανανόφλουδα τύπου Καρντόσο, η ΑΕΚ δεν πρέπει να πατήσει...
Συνέβη στο ξεκούδουνο, όμως συνέβη! "Να μην ακούμε για Κωστένογλου", "τι πισωγυρίσματα είναι αυτά, δεν κάνει ούτε για υπηρεσιακός", σχόλια τα οποία διάβασα στα Social Media. Και δώστου αφορισμοί και αναθέματα, δώστου απαξίωση και υποτίμηση. Σήμερα, Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου, μόλις οκτώ ημέρες μετά το δεύτερο σερί κάζο στο ΟΑΚΑ, από την Ξάνθη, όλοι στα αποδυτήρια θέλουν τον Κωστένογλου! Το ωραίο της φάσης είναι ότι πλέον τον θέλουν και πολλοί από τους οπαδούς που τον αμφισβητούσαν.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΡΗΣ, ΧΘΕΣΙΝΟΣ Ή ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ
Τα κάτασπρα μαλλιά του ξεγελούν, το γεγονός ότι το όνομά του είναι συνυφασμένο με την ΑΕΚ από τη δεκαετία του '90, δημιουργούν την εντύπωση του σοφού γέροντα. Ωστόσο ο Νίκος Κωστένογλου είναι μόλις 48 ετών. Ώριμος, δοκιμασμένος, με περάσματα που έχουν ατσαλώσει τον προπονητικό χαρακτήρα του, με μια βαθιά ηρεμία η οποία σε μια πρώτη και βιαστική ανάγνωση πηγάζει από την πίστη του, όμως δεν φτάνει μόνο αυτή.
Είναι κανονικός προπονητής. Ποιου επιπέδου, θα μπορούσαμε να το διαπιστώσουμε μόνο μέσα από μία γεμάτη σεζόν.
Διότι στο δεύτερο πέρασμά του, το χειμώνα του 2011 όταν αντικατέστησε τον Χιμένεθ, η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα απλήρωτων, πολυεπίπεδα (αγωνιστικά και διοικητικά) αδιάφορων και (οπαδικά, λόγω του εσωτερικού σχίσματος που άρχισε να εμφανίζεται) διαταραγμένων. Σήμερα έχει κανονικότητα, ικανότητα να αντιδρά γρήγορα στα λάθη κι ένα σύνολο που σίγουρα δεν είναι του πεταματού.
Αυτό που πρέπει ο Ίβιτς να πράξει, είναι η λήψη μιας άμεσης απόφασης. Είναι ο Κωστένογλου υπηρεσιακός; Η μοίρα του εξαρτάται από το κατά πόσο θα βρεθεί κάποιος που θα "ψήνει" τον οργανισμό και τον ίδιο τον τεχνικό διευθυντή, ώστε να μην πάρει επάνω του μία πρώτη επιλογή με μεγάλη δόση ρίσκου; Ή μήπως ο Κωστένογλου πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια αυτόφωτη, ξεχωριστή προπονητική οντότητα και αξίζει να οδηγήσει την ομάδα μέχρι το τέλος της σέζον, άρα μαζί του να γίνει και ο σχεδιασμός για την ομάδα της "Αγιάς Σοφιάς";
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΚΑΤΙ ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥ Ο ΚΑΡΝΤΟΣΟ
Αξίζει μια ιδιαίτερη μνεία και στον Πορτογάλο: Δεν είναι μαγικά αυτά που ο Νίκος Κωστένογλου κάνει, σε τακτικό επίπεδο. Διότι σε πνευματικό, όντως ο άνθρωπος έχει μια (σημαντική) ικανότητα παραπάνω από τον προκάτοχό του. Ήταν η άρνηση του Μιγκέλ Καρντόσο αυτή που περιέπλεξε την κατάσταση τόσο πολύ, ώστε όπως και Γαλανόπουλος τόνισε, η απομάκρυνσή του να αποτελεί μονόδρομο. Δεν το ακούς συχνά από έναν ποδοσφαιριστή αυτό και το δίχως άλλο, αποτελεί κραυγή ανακούφισης. Σαν να λέει (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία επικροτούσε), "έφυγε αυτός που ήθελε να κάνει το κάτι διαφορετικό, όμως δεν άκουγε εμάς τους ίδιους στο πως θα έπρεπε να γίνει αυτό".
Δίχως ίχνος κακής πρόθεσης, ένα μέρος της αποτυχίας του Καρντόσο, οφείλεται στην ξεροκεφαλιά του.
Ενδεχομένως και στην άγνοιά του να παρουσιάσει ένα διαφορετικό πλάνο… Σίγουρα περισσότερο όμως στην εμμονή του γι αυτό το αναθεματισμένο το build up, το οποίο ήταν άλλωστε και ο λόγος να τον φέρει η ΑΕΚ εδώ. Δεν μπορεί ωστόσο ένας νορμάλ προπονητής, να μη βλέπει ότι απαιτείται μια ευελιξία σε κάποια πράγματα, ώστε η ομάδα να αποκτήσει αυτοπεποίθηση μέσα από καλά αποτελέσματα, πηγαίνοντας με σταθερότητα και καλά αποτέλεσμα στο επόμενο βήμα, προχωρώντας δηλαδή με ηρεμία.
Κι όμως, μέσα από μια διάταξη πολύ διαφορετική από αυτή που ο Καρντόσο προσπαθούσε να διδάξει, ο Κωστένογλου ανέδειξε τα καλά πράγματα της δουλειάς του προκατόχου του. Βλέπουμε ταχύτατες εναλλαγές της μπάλας, κινήσεις στους χώρους, ωραία τρίγωνα, δουλεμένες συνεργασίες, δίχως μάλιστα να βρίσκονται στο χορτάρι παίκτες με υψηλή τεχνική ποιότητα, όπως οι Μάνταλος και Ζεράλδες, στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολιβέιρα επίσης.
Ας είμαστε πραγματιστές και ειλικρινείς.
Αυτή η μεσοεπιθετική δουλειά, δεν είναι του Κωστένογλου, δεν μπορεί να έχει γίνει σε διάστημα μίας εβδομάδας. Είναι ένα σημαντικό και καλό κομμάτι που αφήνει ο Καρντόσο πίσω του. Είναι ένας αμετανόητος εραστής μιας φιλοσοφίας και στρατηγικής που έχει ελάχιστες πιθανότητες να πάρει το χρόνο της σε μια ομάδα που δεν έχει περιθώριο ηττών, ωστόσο κάτι ξέρει και αυτός από ποδόσφαιρο. Και κάτι καλό αφήνει πίσω του...
