Mείναμε λίγοι, λιγοστοί, φίλοι σωστοί
ολοι οι υπόλοιποι τυχαίοι, γνωστοί
που μου συστηνονται ως τι
ως οτι ο καθενας διαλεξε να αναπαραστήσει
μεχρι και τον εαυτο του εχει πεισει
προβλεποντας τη δυση, ψαχνουμε για ανατολη
μοναδικη αποστολη η καθημερινη επιβιωση στη ζουγκλα......στη γκριζουπολη που μοιαζει με πανουκλα ο τροπος που εξαπλωνεται η αδιαφορια σε μια χημικη ουτοπια, που μας εριξε σε λουπα πανω σου ακουμπαω
κι εσυ πανω μου ακουμπα κρατα ψηλα τη κουπα, να πιουμε στην υγεια μας τα ονειρα μας παραμενουνε δικα μας, ειναι δικα μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου