Αποχαιρετώντας τον άρχοντα του κατς, απαντά στο ερώτημα"ποιος θα δείρει τον Σουγκλάκο".
Κανείς...
Πριν από 77 μήνες. Δεν χρειάζεται να γνωρίζεις κάποιον προσωπικά για να λυπηθείς με το χαμό του. Ούτε είναι ανάγκη να αποτελεί είδωλο ή ξεθωριασμένη αφίσα σε κάποιο παιδικό δωμάτιο για να αισθανθείς αμήχανα στο άκουσμα του "μοιραίου".
Κι αυτό γιατί υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σου βγάζουν κάτι οικείο. Έτσι και με τον Σουγκλάκο. Τον άνθρωπο που μια ζωή έκανε τον κακό, αλλά ποτέ δεν έπεισε κανέναν για αυτό...
Αντίθετα έβγαζε το αίσθημά του "αυτός είναι ένας από μας". Εμεις οι Πειραιωτες φιλοι του που τον γνωριζαμε απο κοντα θα τον θυμωμαστε παντα......
Καλα να εισαι Αποστολη εκει που εισαι τωρα!! ειμαστε απο παιδια μαζι στην ιδια γειτονια στον Αγιο Γιωργη περασαμε χαρες μαζι και λυπες στι ιδιο σχολειο μαθαμε τα πρωτα μας γραμματα,
ΑπάντησηΔιαγραφή