ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΙΣ. Γραφει ο δικος μας ΦΩΤΗΣ ΜΑΝΙΟΣ. Το φαινομενο της Παγκοσμιας φτωχειας!!!

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ανθρωπότητας σήμερα παραμένει η ύπαρξη και επικράτηση σε πολλές περιοχές του πλανήτη του φαινομένου της φτώχειας. Στη σύντομη ανάλυση που θα ακολουθήσει θα εξεταστεί συνοπτικά το ζήτημα της διεθνούς συνεργασίας και δράσης για την αντιμετώπιση της φτώχειας στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ενώ παράλληλα θα δοθούν και ενδεικτικά στοιχεία για το φαινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο.
 Τι είναι φτώχεια σήμερα;
 Για ποιο πράγμα όμως μιλάμε σήμερα, όταν αναφερόμαστε στον όρο «φτώχεια» (poverty στην αγγλική ορολογία); Αυτό που πρέπει σίγουρα να ξεκαθαριστεί είναι ότι η φτώχεια, όπως και οι περισσότερες έννοιες της αναπτυξιακής πολιτικής, σήμερα αποτελεί ένα πολυδιάστατο φαινόμενο. Έτσι, αν και στο παρελθόν είχαν επικρατήσει ορισμοί όπως αυτός του ΟΟΣΑ που όριζε ότι μη φτώχεια είναι
 «Το επίπεδο εισοδήματος που θεωρείται ελάχιστα επαρκές για να συντηρήσει μία οικογένεια ως προς την τροφή, τη στέγαση, την ένδυση, τις ιατρικές ανάγκες και άλλες», τέτοιες προσεγγίσεις θεωρείται σήμερα ότι αντιστοιχούν στους όρους ανάπτυξης των δεκαετιών 1960 και 1970 όπου κυριάρχησε η οικονομική προσέγγιση της ανάπτυξης.
 Η οικονομική κρίση του Νότου κατά τη δεκαετία του 1980 οδήγησε σε μια αναθεώρηση της οπτικής της φτώχειας. Στο σημερινό διεθνές περιβάλλον, θα πρέπει να αναφερόμαστε σε σαφώς πιο αναπτυξιακούς ορισμούς του φαινομένου. Βάσει των ορισμών εργασίας που ακολουθεί τόσο το UNDP όσο και η Παγκόσμια Τράπεζα, οι κλασικοί ορισμοί της φτώχειας εστιάζουν στην έλλειψη εισοδήματος ή την οικονομική εξαθλίωση.
 Η φτώχεια όμως περιλαμβάνει έλλειψη πρόσβασης στην εκπαίδευση, στη βασική ιατρική περίθαλψη ή σε καθαρό πόσιμο νερό ή ακόμα και στη δυνατότητα να επηρεάσει τις πολιτικές διαδικασίες και άλλους παράγοντες που έχουν σημασία για το άτομο.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του UNDP για την ανθρώπινη ανάπτυξη (Human Development Report) του 2000 «Φτώχεια είναι η στέρηση της ευημερίας», ενώ σύμφωνα με αυτή του 2002 «Φτωχός είναι αυτός που στερείται τροφή, στέγη, ένδυση. Είναι άρρωστος και δεν έχει φροντίδα. Είναι αναλφάβητος και δεν λαμβάνει μόρφωση». Η κύρια διαφορά των παραπάνω ορισμών με τον ορισμό του ΟΟΣΑ είναι ότι, αν και αναφέρεται στους ίδιους στόχους ή προβλήματα, εδώ αντικείμενο συζήτησης είναι η γενικότερη δυσκολία πρόσβασης και όχι μόνο η σχετική οικονομική αδυναμία.