Ήδη πάνω από 200.000 νέοι πτυχιούχοι έχουν κινήσει διαδικασίες εξεύρεσης εργασίας στο εξωτερικό. Μία από τις πρόσφατες έρευνες, αυτή της ALCO για λογαριασμό του Athenian College, το Μάιο, είχε ευρήματα τα οποία καταδεικνύουν το ισχυρό σοκ που έχει υποστεί αυτό το κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα, το 41% των φοιτητών σκέφτεται σοβαρά την πιθανότητα να μετακινηθεί σε χώρα του εξωτερικού, προκειμένου να βρει εργασία, ενώ το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 49% στην περίπτωση των άνεργων νέων. Οι εργαζόμενοι από την άλλη βιώνουν μία πρωτοφανή ανασφάλεια, καθώς 7 στους 10 φοβούνται ότι μπορεί να χάσουν την εργασία τους.
Ας μη μείνουμε όμως στις έρευνες καθώς θα μπορούσαν να γίνουν πολλές στατιστικές αναλύσεις και συζητήσεις. Ας πάμε στην ουσία. Μιλάμε σαφώς για ένα πρόβλημα με δύο όψεις: Από τη μία η εύκολα αναγνωρίσιμη οικονομική συγκυρία που δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας και από την άλλη το συνεπακόλουθο ψυχολογικό μούδιασμα που έχει αυτή επιφέρει!
Το ερώτημα: «Μένουμε Ελλάδα ή όχι εν καιρώ κρίσης;», δεν μπορεί να έχει μονοδιάστατη απάντηση, αλλά η αλήθεια είναι πως τους νέους δεν τους διώχνει μόνο η ανεργία, η ανασφάλεια και η οικονομική κατάσταση της χώρας.
Τους διώχνει η αδιαφορία και η έλλειψη πλάνου. Τους διώχνει η βεβαιότητα πως ζουν σε μια χώρα η οποία έχει βάλει σκοπό να επιστρέψει «μέχρι τελευταίου σεντ» τα λεφτά στους δανειστές της αντί να φροντίσει να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να μη χρειαστεί ποτέ ξανά να το κάνει!
Μαγικά αιμοστατικά που θα αποτρέψουν τη διαφαινόμενη “εθνική αιμορραγία” της μετανάστευσης δεν υπάρχουν, αλλά το σίγουρο είναι πως δεν μπορεί να δομηθεί καμία νέα πραγματικότητα, με όρους ανάπτυξης και καινοτομίας, χωρίς το πλέον παραγωγικό κομμάτι του εργατικού δυναμικού της χώρας, τους νέους επιστήμονες. Και αυτό δε σηκώνει κουβέντα, πρόκειται για γενοκτονία!
www.nooz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου