Ο άνθρωπος του προέδρου μέσα κι έξω από τη χώρα...

Την ταραγμένη περίοδο της κρίσης με τον Οτσαλάν (Φεβρουάριος του 1999), μια ομάδα Κούρδων καταλαμβάνει την ελληνική πρεσβεία στη Βιέννη. Εκεί βρίσκεται εκ συμπτώσεως ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, συνοδευόμενος από τον τότε αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Παπανδρέου. Το βράδυ εκείνο της κατάληψης ο Γ. Παπανδρέου το περνά ξάγρυπνος μαζί με τον Δημήτρη Δρούτσα, που ζει στη Βιέννη και είναι νομικός σύμβουλος του Αυστριακού υπουργού Εξωτερικών και μετέπειτα καγκελαρίου Β. Σούσελ. Η γνωριμία τους είχε γίνει δύο χρόνια νωρίτερα σε ένα «Συνέδριο της Σύμης» που οργανώνει ο κ. Παπανδρέου, αλλά εκείνη η βραδιά υπήρξε καθοριστική για τη συνέχεια της πολιτικής τους σχέσης, που εξελίσσεται χωρίς προβλήματα 12 χρόνια πια.
Ο νεαρός τότε (μόλις 31 ετών) Δρούτσας αξιολόγησε σωστά τις εξελίξεις και προέβλεψε ορθά τη συνέχεια και ο Γιώργος του ζήτησε να τον ακολουθήσει στην Αθήνα, γεγονός που συνέβη λίγους μήνες αργότερα. Από τότε οικοδομείται σταθερά μια αδιατάρακτη σχέση απόλυτης εμπιστοσύνης και συναντίληψης για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Στο υπουργείο Εξωτερικών την περίοδο 1999?2004 ο κ. Δρούτσας αναλαμβάνει τις πιο κρίσιμες αποστολές για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την προώθηση του Κυπριακού και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Στην πορεία του χρόνου άσπονδοι φίλοι φρόντισαν να του χρεώσουν σχεδόν αποκλειστικά την πολιτική του Γ. Παπανδρέου στο Σχέδιο Ανάν, με αποτέλεσμα φήμες περί εχθρικών σχέσεων με τον Τάσσο Παπαδόπουλο, μια αρνητική ατμόσφαιρα που τον ακολουθούσε μέχρι πρόσφατα. Ολοι αυτοί προφανώς αγνοούν ότι ο κ. Δρούτσας ήταν μεταξύ εκείνων που ο αείμνηστος Πρόεδρος της Κύπρου παρασημοφόρησε μαζί με την Ομάδα που εργάσθηκε για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., με επικεφαλής τον Γ. Παπανδρέου.
Στα δύσκολα χρόνια της αντιπολίτευσης από το 2004 έως το 2009, ο Δ. Δρούτσας παραμένει στον στενό πυρήνα των συνεργατών του Γιώργου ως διευθυντής του Διπλωματικού του Γραφείου και ποτέ δεν του δημιουργεί πρόβλημα, αν και δεν απολαμβάνει αξιωμάτων. Απέρριψε άλλωστε και όλες τις προτάσεις από το εξωτερικό, ακόμη και όταν δεν διαφαινόταν προοπτική νίκης του ΠΑΣΟΚ, καθώς θεωρούσε ότι όφειλε να μείνει κοντά στον Γιώργο όσο διαρκούσε η δύσκολη περίοδος. Η αρχική του τοποθέτηση ως αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών έγινε μόνο για να προστατευθεί από εσωκομματικές βολές και έναν χρόνο αργότερα ανέλαβε πλήρως το χαρτοφυλάκιο, το οποίο άλλωστε επί της ουσίας είχε από την πρώτη μέρα.
Αυτή την περίοδο είναι ίσως ο πιο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού και μετέχει όλων των κυβερνητικών συσκέψεων πέρα και έξω από το αντικείμενό του. Αυτό συμβαίνει διότι προφανώς ο κ. Παπανδρέου εκτιμά το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών δεν διαθέτει προσωπική πολιτική ατζέντα και διατυπώνει τις απόψεις του χωρίς υστεροβουλία. Ανθρωπος χαμηλών τόνων, δεν ασχολείται διόλου με την εικόνα του και επιμένει να κάνει τη δουλειά του με αυστηρούς όρους. Χαρακτηριστικό της νοοτροπίας του και της αυτοπειθαρχίας του είναι πως δεν έχει προσλάβει ούτε έναν εξωτερικό συνεργάτη στο υπουργείο, παρά το δικαίωμα που του δίνει ο νόμος και κάνει τη δουλειά του με την υπηρεσιακή ιεραρχία.

Η κριτική που του ασκείται συνήθως αφορά τον τρόπο και όχι την ουσία της πολιτικής του. Ακόμη χειρότερα ορισμένοι... ενοχλούνται για το αυστηρό dress code του υπουργού και δεν προσέχουν τις απόψεις του για την εξωτερική πολιτική που είναι ταυτόσημες με εκείνες του πρωθυπουργού, μετά από τα δέκα και πλέον χρόνια πολιτικής όσμωσης και συνεργασίας τους. Ο... ατσαλάκωτος, όπως τον κατηγορούν, υπουργός Εξωτερικών έχει τους ίδιους φίλους και ζει όπως και πριν γίνει υπουργός, χωρίς να προκαλεί ίχνος σχολίων με τη συμπεριφορά του.

* Στο ΥΠΕΞ την περίοδο 1999-2004 ανέλαβε τις πιο κρίσιμες αποστολές για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., την προώθηση του Κυπριακού και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις
Ριζοσπαστικές απόψεις για την πολιτική
Το τελευταίο πράγμα που φαίνεται να απασχολεί τον υπουργό Εξωτερικών είναι το πολιτικό του μέλλον. Επειτα από αυτό το αξίωμα λογικά οι πολιτικές του φιλοδοξίες πρέπει να έχουν ικανοποιηθεί. Ωστόσο η εμπιστοσύνη που απολαμβάνει από τον πρωθυπουργό και η προτροπή του να συνεχίσει στην πολιτική, δεν αποκλείεται να δώσουν και συνέχεια. Μια συνήθης κατηγορία σε βάρος του είναι πως δεν ασχολείται με τα γενικότερα πολιτικά θέματα πλην εκείνων της αρμοδιότητάς του. Φαίνεται όμως πως όσοι τον μέμφονται δεν έχουν προσέξει τις ριζοσπαστικές απόψεις του για το πολιτικό σύστημα που δεν αρέσουν καθόλου σε ένα μεγάλο μέρος στελεχών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Δρούτσας έχει προτείνει το «σπάσιμο» των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, τη θέσπιση ορίου για τους βουλευτές με δύο συνεχόμενες θητείες και διακοπή στη συνέχεια. Στην ίδια λογική κινούνται επίσης οι προτάσεις του για αναστολή της βουλευτικής ιδιότητας για το χρονικό διάστημα που κάποιος είναι υπουργός και για τη θέσπιση ορίου ηλικίας για τους βουλευτές και όσους ασκούν δημόσια αξιώματα.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΨΙΑΣ

Lampsias@pegasus.gr