Πηδώντας στον γκρεμό!

Γράφει ο 29-26

Ο ελληνικός εμφύλιος μαίνεται τη στιγμή που μιλάμε. Και είναι ο πόλεμος μεταξύ των βολεμένων και των αβόλευτων. Των προνομιούχων και αυτών που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Οι δεύτεροι είναι πολύ περισσότεροι από τους πρώτους αλλά και πιο αδύναμοι. Οι παντός τύπου βολεμένοι έχουν χρήμα, πολιτικές γνωριμίες και ''φιλίες'' για τις βρώμικες δουλειές. Βρίσκονται συνεχώς στους δρόμους απαιτώντας από το σύνολο να συνεχίζουν να ζουν πλουσιοπάροχα αυτοί και οι οικογένειες τους. Τι έχουν οι αδύναμοι; Μόνο την ψήφο, τίποτε άλλο. Και επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν το μοναδικό τους όπλο για να στηρίξουν τους εκπροσώπους των προνομιούχων.

Οι βολεψάκηδες, συνεπικουρούμενοι από τον λαϊκισμό, το λαοφιλέστερο ελληνικό άθλημα, προχωράνε ακάθεκτοι και φαίνεται να κερδίζουν την μάχη. Και παλιά είχαμε μόνο τα κανάλια και την αριστερά να λαϊκίζουν άθλια στις πλάτες των ανήμπορων, τώρα έχουμε και κομμάτι των μπλόγκ να κάνει αυτή τη δουλειά. Και 99 στις 100 φορές υποστηρίζουν τα αιτήματα των βολεμένων. Μιλάνε ανεύθυνα για ξεπουλήματα και άλλες τέτοιες αηδίες αγνοώντας πως λειτουργούν στοιχειωδώς οι Ευρωπαϊκές οικονομίες και οι ευνομούμενες κοινωνίες.

Τα πράγματα είναι απλά : όταν βγάζεις 1.000 ευρώ και τρως 1.500 τότε είτε θα πρέπει να βρεις δεύτερη δουλειά (ανάπτυξη) είτε να κόψεις τα έξοδα σου. Που είμαστε εμείς τώρα; Επί 30 χρόνια μια τράπεζα κάλυπτε το 500άρικο που μας έλειπε και τώρα πάμε να σπάσουμε την τράπεζα για να μην πάρει τα λεφτά της. Το να βρούμε δουλειά ή να κόψουμε κομμάτι των εξόδων μας είναι ανέφικτο. ''Φταίνε οι άλλοι'' όπως πάντα. Έτσι σκέφτονται οι βολεμένοι.
Ωραία και όμορφη ελληνική λύση. Τόσα χρόνια βρίζουμε την Ευρώπη και παραμυθιαζόμαστε με το τζατζίκι και τον ελληνικό ήλιο. Η τραγική αλήθεια είναι ότι είμαστε τα θύματα της Ευρώπης, το χειρότερο γυφταριό, λαός που ανέχεται να ζουν εις βάρος του, δεκαετίες ολόκληρες, κάποιοι απατεώνες που μιλάνε όμορφα. Άσπροι ιθαγενείς που τους κουνάνε καθρεφτάκια και χοροπηδάνε σαν πίθηκοι έτοιμοι για όλα. Και όποιος έχει πάει στο εξωτερικό, έστω και για διακοπές, καταλαβαίνει ακριβώς τι λέω.
Μάλλον η λύση θα έρθει μέσω της καταστροφής. Και τότε κανείς δεν θα έχει δικαιολογία. Θα είναι ο καθένας μόνος, μαζί με την πείνα, την αθλιότητα του και την μιζέρια του.

himaira