193.000 άνεργοι σε ένα χρόνο

Εφιαλτικές διαστάσεις λαμβάνει η ανεργία. Τον Οκτώβριο έσπασε όλα τα ρεκόρ φθάνοντας στο 13,5%.Είναι χαρακτηριστικό πως μέσα σε έναν χρόνο στις στρατιές των ανέργων προστέθηκαν 192.908 άτομα (αύξηση 39,3%).
Αν τώρα η σύγκριση γίνει με τον Οκτώβριο του 2008, όταν δηλαδή ξεκίνησε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, προκύπτει πως ο αριθμός των ανέργων έχει αυξηθεί κατά 316.843 άτομα ή 86,2%.

Πλέον οι άνεργοι υπολογίζονται σε 684.047 άτομα και εκτιμάται ότι εντός του 2011 θα ξεπεράσουν και τις 800.000, αφού η ανεργία αναμένεται να σκαρφαλώσει στο 15%.

193.000 άνεργοι σε ένα χρόνο
Μπροστά σε αδιέξοδο βρίσκονται οι νέοι, καθώς στις ηλικίες έως 24 ετών η ανεργία έφθασε σε δυσθεώρητα ύψη. Τον Οκτώβριο του 2010 ανέβηκε στο 34,6% από 27,5% έναν χρόνο πριν. Αυτό σημαίνει πως ο ένας στους τρεις νέους αδυνατεί να βρει δουλειά, όταν πέρυσι η αντίστοιχη αναλογία ήταν ένας στους τέσσερις. Εξάλλου εξαιτίας της κάμψης του τουρισμού καταγράφεται σε νησιωτικές περιοχές έως και τριπλασιασμός του ποσοστού ανεργίας (Βόρειο Αιγαίο).
Το πλέον ανησυχητικό είναι πως η κατάσταση στην αγορά εργασίας θα επιδεινωθεί εντός του πρώτου εξαμήνου του τρέχοντος έτους.
Πιο αναλυτικά, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), το ποσοστό ανεργίας διαμορφώθηκε τον Οκτώβριο στο 13,5% από 12,6% έναν μήνα πριν και 9,8% τον αντίστοιχο μήνα του 2009. Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 192.908 άτομα σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο (αύξηση 39,3%) και κατά 56.332 άτομα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2010 (αύξηση 9,0%).
Η ανεργία δείχνει σαφή προτίμηση στο... ασθενές φύλο. Ετσι στις γυναίκες φθάνει στο 17,6% έναντι 10,6% που είναι το αντίστοιχο ποσοστό για τους άνδρες. Σε επίπεδο περιφερειών πρωταθλήτρια ανεργίας με ποσοστό 17,2% αναδεικνύεται η Δυτική Μακεδονία και ακολουθούν η Ανατολική Μακεδονία - Θράκη με 15,4%, η Κεντρική Μακεδονία με 14,8% και το Νότιο Αιγαίο με 14,5%.
Οσον αφορά στις ηλικιακές ομάδες, πέρα από το 34,6% για νέους έως 24 ετών, τον Οκτώβριο παρατηρήθηκε άλμα της ανεργίας στο 18,3% στις ηλικίες από 25 έως και 34 ετών από 12,6% το 2009.

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΒΒΑ ΡΟΜΠΟΛΗ

Η πραγματική ανεργία θα αγγίξει φέτος το 22%

Την πρόβλεψη πως το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας θα αγγίξει φέτος το 22% -κάτι που συνεπάγεται πως 1.150.000 άτομα είναι εκτός της αγοράς εργασίας- κάνει ο επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ Σάββας Ρομπόλης.
Μετά και τα τελευταία στοιχεία το Ινστιτούτο Εργασίας θα αναθεωρήσει προς τα πάνω την πρόβλεψή του για το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας το 2011 (η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για 1 εκατ. άτομα εκτός αγοράς εργασίας). Μιλώντας στο «Εθνος» ο Σάββας Ρομπόλης χαρακτηριστικά σημειώνει πως «επιβάλλεται η οικονομική πολιτική να δημιουργήσει συνθήκες ανάσχεσης της ύφεσης, στην οποία έχει περιπέσει η ελληνική οικονομία και ταυτόχρονα να δημιουργήσει προϋποθέσεις αύξησης των δημοσίων και των ιδιωτικών επενδύσεων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Επιπλέον, πρέπει να εξασφαλιστεί η ρευστότητα των επιχειρήσεων από το τραπεζοπιστωτικό σύστημα, προκειμένου να ανασχεθεί το κύμα κλεισίματος των επιχειρήσεων που φαίνεται πως θα συντελεστεί το α' τρίμηνο της φετινής χρονιάς».
Παράλληλα, ο Σάββας Ρομπόλης έχει επισημάνει σε μελέτη του πως «η διατήρηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα κατά τα αμέσως επόμενα χρόνια στερεί το σύστημα κοινωνικής προστασίας από σημαντικούς πόρους. Είναι χαρακτηριστικό πως 630.000 άνεργοι αποστερούν το σύστημα κοινωνικής προστασίας από πόρους της τάξης τουλάχιστον των 6,5 δισ. ευρώ ή 2,8% του ΑΕΠ τον χρόνο».

ΤΑΣΟΣ ΒΑΡΟΥΝΗΣ, ΓΕΩΠΟΝΟΣ

Εχω ψάξει παντού για δουλειά, όλα είναι νεκρά

«Δεν υπάρχουν ορατές διέξοδοι. Εχω ψάξει παντού, αλλά όλα είναι νεκρά».
Ο Τάσος Βαρούνης είναι 31 ετών, πτυχιούχος γεωπόνος. Και άνεργος. Εδώ και 11 μήνες. Η τελευταία του δουλειά ήταν μια σύμβαση στο υπουργείο Γεωργίας. Ετσι ζούσε η πλειονότητα των γεωπόνων τα τελευταία χρόνια - μας λέει. Με συμβάσεις σε φορείς που εποπτεύονταν από το υπουργείο Γεωργίας ή τις πρώην νομαρχίες.
Σήμερα, που ο αριθμός των συμβασιούχων έχει μειωθεί δραστικά, 4.700 γεωπόνοι είναι άνεργοι, προσθέτει. «Είμαι από τους τυχερούς, που κατάφερα να συμπληρώσω τα απαραίτητα ένσημα για να μπω στο ταμείο ανεργίας. Εκεί έχουμε καταντήσει». Εδώ και δυο χρόνια έχει φύγει από το πατρικό του και μένει μόνος του, πληρώνοντας νοίκι. Προσπαθεί με δουλειές του ποδαριού να συμπληρώσει το εισόδημά του. Αλλά «κι αυτές είναι πια δύσκολες. Αναγκάζομαι να ξανακάνω δουλειές που έκανα στα φοιτητικά μου χρόνια για χαρτζιλίκι, σε καφετέριες κι εστιατόρια. Αλλά τώρα νιώθεις τυχερός αν βρεις και 2-3 τέτοια μεροκάματα για λίγα ευρώ την ώρα».
Μιλά για μια ολόκληρη γενιά γεωπόνων που βρίσκονται στην ανεργία. «Ενα μικρό ποσοστό δουλεύει με πολύ άσχημους όρους στον ιδιωτικό τομέα». Τα πράγματα είναι δύσκολα. Πολύ δύσκολα, θα επαναλάβει κι αυτός. «Μοναδική μας διέξοδος είναι να μπορέσουμε όλοι εμείς που ζούμε το πρόβλημα να διεκδικήσουμε συλλογικά τα αυτονόητα δικαιώματά μας».

Ασημίνα Μαναγλιώτη, 24 ετών

Εχω να προσφέρω, μου κόβουν τα φτερά

«Μπορώ να προσφέρω κι έχω πολλά πράγματα να δώσω, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να στηρίξω πια τα όνειρά μου στην Ελλάδα. Ολα αυτά που συμβαίνουν και η κρίση μού κόβουν τα φτερά». Η Ασημίνα Μαναγλιώτη είναι 24 χρόνων. Μας μιλά από το εξωτερικό και συγκεκριμένα από το Λονδίνο. Πριν από έναν χρόνο πήρε το πτυχίο της από τη σχολή Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Αθηνών. Αναζήτησε την τύχη της επίμονα στην αγορά εργασίας. Εστειλε δεκάδες e-mail, έψαξε σε αγγελίες εφημερίδων, στήθηκε σε ουρές, πήγε σε ραντεβού για συνεντεύξεις. Αρχικά ζητούσε μια θέση σχετική με το γνωστικό της αντικείμενο. «Στις αγγελίες των εφημερίδων ζητάνε μόνο τηλεφωνητές πια, με ελάχιστα χρήματα και άθλιες συνθήκες εργασίας».
Παρ' όλα αυτά, ούτε σε κάποιο τηλεφωνικό κέντρο κατάφερε να προσληφθεί. «Είδα να καταρρέουν τα πάντα γύρω μου κι αποφάσισα να φύγω». Πέταξε για το Λονδίνο, όπου προς το παρόν κάνει μεταπτυχιακό στην πολιτική επικοινωνία. «Θα αναζητήσω ευκαιρίες εδώ στην Αγγλία για δουλειά. Στην Ελλάδα δεν έχω από πού να πιαστώ».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΛΟΥΔΗΣ, ΛΟΓΙΣΤΗΣ

Ποιος θα προσλάβει κάποιον, όπως εμένα, στην ηλικία των 50 ετών;

«Δεν θέλω να σκέφτομαι την κρίση. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι το μέλλον. Ξυπνάω και κοιμάμαι με αυτό το άγχος. Ποιος θα προσλάβει τώρα κάποιον στην ηλικία μου»; Ο Γιώργος Δουλούδης είναι 50 ετών. Πατέρας δύο δίδυμων κοριτσιών, 2,5 χρόνων. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο είναι άνεργος για δεύτερη φορά.
«Ψάχνω παντού, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα. Κάθε μέρα βγαίνει κόσμος στην ανεργία. Πού να βρεθεί θέση; Η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη». Η γυναίκα του είναι επίσης άνεργη, στα 47 της χρόνια. «Αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα με τα λεφτά του ταμείου ανεργίας, αλλά δεν φτάνουν ούτε για τα μωρά».
Ο κ. Δουλούδης είναι πτυχιούχος ΤΕΙ και διαθέτει άδεια λογιστή - φοροτέχνη, Γ' κατηγορίας. Δούλευε 20 χρόνια στο λογιστήριο μιας εταιρείας κι ασχολούνταν με προμηθευτές, πελάτες, εισαγωγές κ.ά. Απολύθηκε το 2008, λόγω μείωσης προσωπικού. «Προφανώς ήθελαν νεότερους και χαμηλόμισθους», μας λέει. Τον περασμένο Ιανουάριο βρήκε δουλειά στον Δήμο Αργυρούπολης ως συμβασιούχος, αλλά τον Σεπτέμβριο έληξε η σύμβαση και έκτοτε ξεκίνησε για δεύτερη φορά ο εφιάλτης της αγγελίας.
«Εχω στείλει βιογραφικά παντού, σε εταιρείες, λογιστικά γραφεία, ψάχνω αγγελίες, έχω πάρει τηλέφωνο όλους τους γνωστούς και τις επαφές που είχα. Αλλά μόλις ακούνε την ηλικία μου τα γυρνάνε όλοι. Ακόμη και στις αγγελίες του ΟΑΕΔ για βοηθό λογιστή υπάρχει συνήθως όριο ηλικίας 35 ετών».

Αθανασία Ρέτση

Απόλυση - σοκ μετά από 15 χρόνια

Η Αθανασία Ρέτση είναι άνεργη εδώ και 10 μήνες. Απολύθηκε πέρυσι από μεγάλη αλυσίδα ταχυφαγείου. «Ηταν σοκ για μένα. Δούλευα 15 χρόνια στη συγκεκριμένη επιχείρηση. Ξεκίνησα από ψήστρια κι έφτασα να γίνω προϊσταμένη».
Εκτοτε μάταια λιώνει τα παπούτσια της προσπαθώντας να βρει δουλειά. «Ψάχνω οτιδήποτε επειδή δεν μπορώ να κάθομαι άλλο. Δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα με το ταμείο ανεργίας. Εχω πάει σε εστιατόρια, ψάχνω συνεχώς στις αγγελίες, ούτε σε σούπερ μάρκετ δεν μπορώ να βρω μια θέση. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα πια. Το ότι έχω μεγάλη προϋπηρεσία είναι απαγορευτικό. Αν και θα μπορούσαν πλέον να αρνηθούν να μου την πληρώσουν»...
Η Αθανασία ήρθε στην Αθήνα από την Αμαλιάδα, 19 χρόνων, όταν τελείωσε το λύκειο και μια ιδιωτική σχολή για υπολογιστές γραφομηχανή, για να ζήσει μαζί με τον αδελφό της, επειδή στην πόλη της δεν έβρισκε δουλειά. «Προσπαθώ και στην Αμαλιάδα να βρω δουλειά, αλλά εκεί τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Πού να είχα οικογένεια και παιδί! Ευτυχώς το σπίτι στην Αθήνα είναι δικό μας και δεν πληρώνω νοίκι». Θα προτιμούσε να είχε σπουδάσει, αν και «βλέπω γύρω μου πολλούς με πτυχία να είναι στην ίδια μοίρα».

Κώστας Τσαχάκης, Γιάννης Φώσκολος