Διαλέξτε ρομπότ από... σπίτι!

Τι κάνουν τρεις παθιασμένοι με το αντικείμενο της δουλειάς τους νέοι μηχανικοί, όταν αυτό που βρίσκουν για βιοπορισμό δεν τους ικανοποιεί; Μα, τι άλλο; Στήνουν τη δική τους εταιρεία!
Ακόμα κι αν το αντικείμενό τους είναι τα ρομποτικά συστήματα, ακόμα κι αν η έδρα, η βάση και το εργαστήριό τους είναι ένα απλό διαμέρισμα μιας εργατικής πολυκατοικίας στη Ν. Φιλαδέλφεια που, πριν γίνουν όλα αυτά, ήταν το σπίτι ενός από την ομάδα...
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε πριν από λίγα χρόνια, η 01 Mechatronics, από τον Γιάννη Σεισάκη, τον Αντώνη Μπουλούμπαση και τον Δημήτρη Τόγια, για να «στεγάσει» τις ανησυχίες τους στο χώρο της ρομποτικής. Πρωτοτυπία και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εταιρείας τους -που, όπως λέει και το όνομά της, υπηρετεί το «πάντρεμα» της Μηχανικής και των Ηλεκτρονικών, με μπόλικη δόση λογισμικού- η ικανοποίηση των αιτημάτων της «πελατείας», με τη χρήση ειδικά σχεδιασμένων αυτοματισμών και εξελιγμένων ρομποτικών συστημάτων.

Τι μπορεί να ζητήσει ο πελάτης; Από ένα φουτουριστικό ρομποτικό καροτσάκι για σουπερμάρκετ (το CommRob, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού προγράμματος, με την καθοριστική συμβολή της ομάδας) έως ένα πρωτότυπο διαστημικό όχημα εξερεύνησης άλλων πλανητών (το multi-Tasking Rover, που στην πρώτη του μορφή ήταν ο καρπός της μεταδιδακτορικής έρευνας του Αντώνη Μπουλούμπαση και ήδη εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ, ως μοναδικό ερευνητικό έργο στην Ελλάδα, στο χώρο του διαστήματος) και από ένα αυτόματο ή τηλεχειριζόμενο ρομποτικό σύστημα καθαρισμού φωτοβολταϊκών πάνελ (που ήδη ολοκληρώθηκε και ξεκινούν οι δοκιμές του στο πεδίο) έως έναν λιλιπούτειο ελεγκτή (controller, όπως είναι ο διεθνής όρος), τον οποίο η ομάδα σκοπεύει να χρησιμοποιήσει ως βασικό «δομικό στοιχείο» σε πλήθος μελλοντικών κατασκευών.

Ο ελεγκτής, εκτός από το θαυμασμό που προκαλεί η κατασκευή του -καθώς συγκεντρώνει, στην τρίτη γενιά του πια, σ' έναν κύβο διαστάσεων μόλις 1,5 x 1,5 x 1,5 εκατοστών εξαιρετικές δυνατότητες ελέγχου, ακόμα και μεγάλων ρομποτικών συστημάτων- αποτελεί ταυτόχρονα την καλύτερη απόδειξη για την όρεξη και το μεράκι με το οποίο οι τρεις φίλοι αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους. Δεν αρκούνται μονάχα στην παροχή εξειδικευμένων τεχνολογικών λύσεων στους πελάτες τους, αλλά καλλιεργούν έμπρακτα τη διάδοση της ρομποτικής στα παιδιά, αλλά και στους φοιτητές, δίνοντάς τους την ευκαιρία να παίξουν και να μάθουν με απλές και προσιτές λύσεις.
Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι χωρίς καμιά διαφήμιση, αλλά χάρη στην επικοινωνία στόμα με στόμα ή μέσω του Internet, ο controller τους έχει γίνει τους τελευταίους μήνες best-seller σε πολλά πανεπιστήμια ανά τον κόσμο. Πουλάει δεκάδες «κομμάτια» κάθε μήνα, καθώς μπορεί να έχει διπλάσια τιμή από τους αντίστοιχους της αγοράς, αλλά πετυχαίνει 50 (!) φορές καλύτερες επιδόσεις από αυτούς.

Το στόχο των τριών της ομάδας για μοίρασμα της γνώσης σε μικρούς και μεγάλους στηρίζει και άλλη μια απόφασή τους, που έκαναν πράξη από την ίδρυση κιόλας της εταιρείας: όχι μόνο διαθέτουν ελεύθερα στο Internet το λογισμικό που χρησιμοποιούν στα συστήματά τους (η γενιά τους γαλουχήθηκε, όπως μας είπαν, στα φοιτητικά θρανία με το «πιστεύω» του Ελεύθερου Λογισμικού και εξακολουθεί να έχει σημαία της την προσφορά και την αλληλοβοήθεια), αλλά κάνουν το ίδιο σε ό,τι αφορά το μηχανολογικό και το ηλεκτρονικό κομμάτι. Εκτός, δηλαδή, από το Open Source υποστηρίζουν και το Open Engineering, προσφέροντας σε κάθε ενδιαφερόμενο όλα τα σχέδια για να φτιάξει κι εκείνος την ίδια συσκευή, το ίδιο σύστημα!
«Γιατί το κάνετε, τι κερδίζετε εσείς από αυτό;» ρωτήσαμε. «Εμείς κερδίζουμε από την ανάδραση μ' αυτούς που θα το ξαναφτιάξουν, από τη δεύτερη, πιο φρέσκια ματιά με την οποία θα δουν τη δουλειά μας, από τις καλές ιδέες που θα μας δώσουν, ώστε τα ίδια συστήματα να γίνουν στο μέλλον καλύτερα και πιο αποτελεσματικά, με νέες δυνατότητες και περισσότερες εφαρμογές, κάτι που ήδη γίνεται», απάντησαν μ' ένα πλατύ χαμόγελο.

Η καθημερινότητα, βέβαια, για τη μικρή «οικοτεχνία» ρομπότ μόνο ανέφελη δεν είναι - τα προβλήματα δεν λείπουν, συχνά μάλιστα επιτείνονται από την οικονομική κρίση που όλοι βιώνουμε. Ο βιοπορισμός δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση, οι δουλειές είναι λίγες, οι «σειρήνες» της μετανάστευσης καραδοκούν (τον Αντώνη τον τράβηξαν ήδη, για λίγους μήνες, στη Βρετανία), η ευκαιριακή απασχόληση μπορεί να δίνει μια πρόσκαιρη ανάσα, αλλά συνήθως δεν διαρκεί πολύ...
Ομως, παρά τις δυσκολίες, η σπίθα στα μάτια τους δεν λέει να σβήσει. «Ελπίζουμε ότι αργά ή γρήγορα, κάτι θα αλλάξει», τονίζουν. «Το βλέπουμε στα νέα παιδιά, τους σημερινούς πιτσιρικάδες, που αγκαλιάζουν τη ρομποτική και, γενικότερα την τεχνολογία. Θέλουμε να τους βοηθήσουμε να τα καταφέρουν!»

www.enet.gr