ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Διαβάστε Βαρουφάκη χριστιανοί του Θεού...Απο τον Μακη Τριανταφυλλοπουλο.

Εάν δεν διαβάσεις τα βιβλία του, έχεις την αίσθηση ότι πρόκειται απλά για ένα χαρισματικό πλάσμα της επικοινωνίας. Μόνο που δεν είναι έτσι. Αφού ταξιδέψεις στη συνιστώσα της σκέψης του, με την οποία μετουσιώνει τη γνώση σε νοήματα, τότε αντιλαμβάνεσαι με ποιόν έχεις να κάνεις. Πέρα από μία έμφυτη ευγένεια έχει το ταλέντο να διατηρεί την ψυχραιμία του κάτω από τις πρωτόγονες συνθήκες (φωνές, χαστούκια) με τις οποίες διεξάγεται ο πολιτικός και τηλεοπτικός διάλογος στη χώρα μας.
 Τα τετριμμένα ευφυολογήματα «Μπαρουφάκης» ή «45 Γιάννηδες ενός κοκόρου γνώση» δεν τον αγγίζουν, γιατί πέρα από τις πολλές ώρες πτήσεις σε εργασία και γνώση διαθέτει το δώρο της εύστοχης αμεσότητας. Θεωρώ ότι δεν τον εκπροσωπούν οι επιφανειακές προσεγγίσεις μέσω lifestyle δημοσιευμάτων περί βίλας στην Αίγινα, ωραίας και πλουσίας συζύγου της οικογενείας Στράτου, αρρενωπών ζυγωματικών και άλλων φληναφημάτων. Με εντυπωσίασε πολύ η στάση του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, από την οποία εγώ απείχα τηλεοπτικά κι έτσι είχα τη δυνατότητα να τον παρακολουθήσω. Η αφοπλιστική ειλικρίνεια και η απλότητα με την οποία χρησιμοποιούσε τους οικονομικούς όρους ήταν συναρπαστική. Δύσκολα ένας επιστήμονας μπορεί να εκλαϊκεύσει έννοιες χωρίς να εκτεθεί.
 Όταν όμως το πετυχαίνει, σημαίνει ότι γνωρίζει άριστα το αντικείμενό του. Ο ίδιος πριν από αρκετά χρόνια δήλωνε σε αυστραλιανά μέσα «libertarian Marxist», με λίγα λόγια «a marxist who believes in the doctrine of free will» (ένας μαρξιστής που πιστεύει στο δόγμα της ελεύθερης βούλησης), και ελπίζω αυτήν τη θέση να μην την έχει αποποιηθεί. Στα βιβλία του περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια την εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών, από την αγροτική επανάσταση μέχρι σήμερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διανομή του πλεονασματικού πλούτου της χώρας μας πραγματοποιείται από τους κρατούντες, επί σειρά ετών, όπως τότε, βάση μίας νομιμοποιητικής ιδεολογίας, σύμφωνα με την οποία το δικαίωμά στην εξουσία προέρχεται από μία ανώτερη δύναμη ελέω Θεού... Τώρα έφθασε η πιο κρίσιμη ώρα για την τύχη του Βαρουφάκη.
 Το κεφάλαιο που ακούει στο όνομα πράξη και που όταν τοκιστεί τη σωστή στιγμή, αποφέρει ευθέως ανάλογα πλούτη με εκείνα που μπορεί να αποκομίσει κανείς από ένα υγιές επιχειρείν, εφ' όσον δεχτούμε ότι η χώρα αποτελεί τη μεγαλύτερη επιχείρηση. Τώρα ο αστροναύτης του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αποδείξει, όχι πλέον σε συνθήκες εργαστηρίου, αλλά στο απόλυτο κενό ότι οι βιωματικές του αξίες είναι σε θέση να δαμάσουν τις ανταλλακτικές αξίες της αγοράς στην άγρια Δύση. Πριν από λίγα χρόνια ενώ διατηρούσε άριστες σχέσεις με τον Γιώργο Παπανδρέου, άσκησε σκληρή κριτική μένοντας μακριά από το εφήμερο άρμα της εξουσίας.
 Δύο χρόνια νωρίτερα, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει σκουπίδια το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ (για τον σκουπιδοτενεκέ επί λέξη), ενώ σήμερα είναι αδιαφιλονίκητα ο πιλότος της ελληνικής οικονομίας. Προσωπικά, εμπιστεύομαι την ελεύθερη σκέψη και τη φιλοσοφία των βιωματικών του αξιών, που μπορούν να τον οδηγήσουν ή στην έξοδο από την εξουσία, ή στη μεγάλη επιτυχία της διάσωσης της οικονομίας μας. Παρόλο που η πάγια θέση μου απέναντι στην όποια εξουσία- καμία δεν είναι αθώα (Καμύ)- μου απαγορεύει να ερωτοτροπώ μαζί της, εύχομαι το δεύτερο. Την απόλυτη επιτυχία. Το αξίζει και το χρειαζόμαστε...