ΑΦΙΕΡΩΜΑ. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ: «ΜΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ» Στη ζωή της χώρεσαν σαράντα χρόνια!

Στη ζωή της χώρεσαν σαράντα χρόνια.
 Ο λόγος για τη στιχουργό Ιφιγένεια Γιαννοπούλου, που έφυγε από κοντά μας στις 24 Ιουνίου του 2004.
 Αντιγράφω την είδηση του θανάτου της από την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», με ημερομηνία 26.06.2004:
 Γνωστή στιχουργός, δημοσιογράφος, ραδιοφωνική και τηλεοπτική παραγωγός και συγγραφέας παιδικών βιβλίων ήταν η πολυτάλαντη Ιφιγένεια Γιαννοπούλου, που πέθανε 26 Ιουνιου 2004  στην Αθήνα, από αλλεργικό σοκ. Στο «Λαϊκό» όπου μεταφέρθηκε εσπευσμένα, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός της.
 Ήταν μόλις 40 ετών. Ως στιχουργός η Γιαννοπούλου είχε συνεργαστεί με τους Μαρινέλλα, Μίμη Πλέσσα, Χρήστο Νικολόπουλο, Αντώνη Καλογιάννη, Μανώλη Μητσιά, Τάνια Τσανακλίδου, Στέφανο Κορκολή, Θανάση Πολυκανδριώτη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Μαντώ, και πιο πρόσφατα με τους ΟΝΕ. Ραδιοφωνική παραγωγός με εκπομπές αφιερωμένες στο ελληνικό τραγούδι, δούλεψε στον «Flash», στον «Αθήνα 9,84».
 Εκπομπές μουσικές έκανε και στην τηλεόραση, κυρίως στο κρατικό κανάλι. Αρθρογραφούσε όμως και σε εφημερίδες, τα τελευταία χρόνια στο «Έθνος» και πιο πριν στην «Πρώτη» και στην «Επικαιρότητα». Παράλληλα ασχολιόταν με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων, και τη διασκευή θεάτρου για παιδιά. Η κηδεία της Ιφιγένειας Γιαννοπούλου εγινε στο Νεκροταφείο της Νέας Ερυθραίας. Έγραψε πολύ. Και πολλά.
 Λες κι ήθελε να προλάβει το χρόνο, προτού να φτάσει «στον έβδομο ουρανό». Ν αφήσει ζωντανά τα χνάρια της μέσα απ την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα βιβλία για παιδιά και, κυρίως, τους στίχους. Να καταθέσει το σήμα της ψυχής της και της γραφής της τα διαπιστευτήρια. Να διανύσει την έσω έρημο για να βρει την πηγή που ζητούσε. Να μοιραστεί την αλήθεια της, μέσα από την αναμέτρησή της με τις λέξεις.
 Έγραψε στίχους που μπορεί να μην άλλαξαν τον «ρου» του ελληνικού τραγουδιού ή να μην καθόρισαν το στιχουργικό τοπίο, κατάφεραν όμως να επικοινωνήσουν δυνατά το αίσθημά τους με το κοινό. Κι αυτό μόνο αμελητέο δεν είναι. Τραγούδια που έγιναν επιτυχίες και αγαπήθηκαν, όπως «Στου φεγγαριού την αγκαλιά», «Κάτι γίνεται», «Στους πέντε ανέμους», «Γιατί γιατί γιατί», «Τρεις η ώρα», «Θ αναζητάς», «Τι σου χρωστάω», «Στις αλυκές του κόσμου», έχουν την υπογραφή της. Έζησε «με μια αγκαλιά τραγούδια» κι έφυγε άδικα από ένα ιατρικό λάθος. Σημαντική και πολύ ιδιαίτερη δισκογραφική στιγμή της Ιφιγένειας Γιαννοπούλου αποτέλεσε το «Ναδίρ», ένας κύκλος τραγουδιών του Στάμου Σέμση σε δικούς της στίχους για τη φωνή της Τάνιας Τσανακλίδου. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 91, με εξώφυλλο του γνωστού ζωγράφου Γιώργου Σταθόπουλου.
 Από κει, αντί άλλου επιλόγου, τα λόγια της Ιφιγένειας
: «Η ζωή μου μια στιγμή μου στον καθρέφτη
νύχτα κρυφά χρόνια θηλυκά, χρόνια αρσενικά ραγίζουν.
 Η ζωή μου.
 Τόση ζωή Για μια στιγμή
 Τόση ζωή για μια στιγμή
που δεν ήμουν».
 Θα τη θυμόμαστε.......