Γραφική ή επικίνδυνη; Ή και τα δύο μαζί; Ή μήπως ένας παμπόνηρος πολιτευτάκιας που ανακάλυψε μία φάμπρικα να ασχολούνται όλοι μαζί της, για να κερδίζει τα ψηφαλάκια από δήθεν προοδευτικούς και διεθνιστές;
Ξέρει τι κάνει η Ρεπούση;
Και ξέρει τι κάνει ή έχει έναν ξεκάθαρο στόχο μέσα στην αναμπουμπούλα της εποχής και την τραγωδία που ζούμε: να χάσουμε και την εθνική μας ταυτότητα, να γίνουμε μία μπανανία, μια ανθρώπινη μάζα πιο εύκολη στη διαχείρισή της από τα ξένα κέντρα. Μαρία Ρεπούση, ιέρεια της καταστροφής όσων μας κρατάνε ακόμη όρθιους, ιστορικές μνήμες και ελληνική παράδοση. Ξεκίνησε από τη Μικρασιατική Καταστροφή με τον περίφημο συνωστισμό των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης, όταν οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας εκεί περνούσαν από το λεπίδι των Τούρκων. Πέρασε στο χορό του Ζαλόγγου που προσπάθησε να τον εξευτελίσει και αυτόν, μετά ήρθαν τα Θρησκευτικά και προχτές ζήτησε την κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών στα σχολεία μας. Όταν η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, πηγή του γλωσσικού μας θησαυρού, διδάσκεται στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Και εγένετο χαμός στο ίσωμα. Κρα-κρα οι δήθεν προοδευτικοί («τι καλά που τα λέει η Μαρία», πόσο «προχώ» είναι η Μαρία και άλλα τέτοια). Σάλος και στην ελληνική κοινωνία που βλέπει κάποιους να παλεύουν για το ξεχαρβάλωμα της εθνικής μας ταυτότητας. Ωστόσο, η Ρεπούση έχει καταφέρει να γίνεται κάθε τόσο το πρόσωπο της ημέρας. Με ανόητες και προκλητικές προτάσεις. Να ακούγεται. Να κερδίζει πόντους της όποιας δημοσιότητας.
Ωραία φάμπρικα. Είναι σαν να δουλεύουν γι' αυτή δέκα διαφημιστικές εταιρείες μαζί. Ξέρει όμως τι κάνει η Ρεπούση παράλληλα με την αχαλίνωτη τάση της για προβολή; Καταλαβαίνει ότι με όλα αυτά που λέει ταΐζει το τέρας του φασισμού και δίνει ευκαιρία στον κάθε Κασιδιάρη και Μιχαλολιάκο να μιλάνε για εθνικούς κινδύνους, «βρωμιάρηδες πολιτικούς» και διαλυτικά στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας, απευθυνόμενοι έτσι στα ανακλαστικά όλων αυτών που αγαπάνε την πατρίδα, θέλουν να διατηρήσουν τις ελληνικές παραδόσεις και ζωντανά τα ιστορικά γεγονότα που έχουμε ανάγκη αυτή την εποχή να ακουμπάμε πάνω τους; Δεν ξέρω τι άλλο θα ακούσουμε από τη Ρεπούση. Για τις φτωχογειτονιές όμως του Πειραιά που την ψήφισαν δεν αξίζει μία εκπρόσωπός τους στη βουλή που θέλει να διαλύσει την ιστορία μας και τις πηγές της ελληνικής γλώσσας.
Και ξέρει τι κάνει ή έχει έναν ξεκάθαρο στόχο μέσα στην αναμπουμπούλα της εποχής και την τραγωδία που ζούμε: να χάσουμε και την εθνική μας ταυτότητα, να γίνουμε μία μπανανία, μια ανθρώπινη μάζα πιο εύκολη στη διαχείρισή της από τα ξένα κέντρα. Μαρία Ρεπούση, ιέρεια της καταστροφής όσων μας κρατάνε ακόμη όρθιους, ιστορικές μνήμες και ελληνική παράδοση. Ξεκίνησε από τη Μικρασιατική Καταστροφή με τον περίφημο συνωστισμό των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης, όταν οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας εκεί περνούσαν από το λεπίδι των Τούρκων. Πέρασε στο χορό του Ζαλόγγου που προσπάθησε να τον εξευτελίσει και αυτόν, μετά ήρθαν τα Θρησκευτικά και προχτές ζήτησε την κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών στα σχολεία μας. Όταν η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα, πηγή του γλωσσικού μας θησαυρού, διδάσκεται στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Και εγένετο χαμός στο ίσωμα. Κρα-κρα οι δήθεν προοδευτικοί («τι καλά που τα λέει η Μαρία», πόσο «προχώ» είναι η Μαρία και άλλα τέτοια). Σάλος και στην ελληνική κοινωνία που βλέπει κάποιους να παλεύουν για το ξεχαρβάλωμα της εθνικής μας ταυτότητας. Ωστόσο, η Ρεπούση έχει καταφέρει να γίνεται κάθε τόσο το πρόσωπο της ημέρας. Με ανόητες και προκλητικές προτάσεις. Να ακούγεται. Να κερδίζει πόντους της όποιας δημοσιότητας.
Ωραία φάμπρικα. Είναι σαν να δουλεύουν γι' αυτή δέκα διαφημιστικές εταιρείες μαζί. Ξέρει όμως τι κάνει η Ρεπούση παράλληλα με την αχαλίνωτη τάση της για προβολή; Καταλαβαίνει ότι με όλα αυτά που λέει ταΐζει το τέρας του φασισμού και δίνει ευκαιρία στον κάθε Κασιδιάρη και Μιχαλολιάκο να μιλάνε για εθνικούς κινδύνους, «βρωμιάρηδες πολιτικούς» και διαλυτικά στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας, απευθυνόμενοι έτσι στα ανακλαστικά όλων αυτών που αγαπάνε την πατρίδα, θέλουν να διατηρήσουν τις ελληνικές παραδόσεις και ζωντανά τα ιστορικά γεγονότα που έχουμε ανάγκη αυτή την εποχή να ακουμπάμε πάνω τους; Δεν ξέρω τι άλλο θα ακούσουμε από τη Ρεπούση. Για τις φτωχογειτονιές όμως του Πειραιά που την ψήφισαν δεν αξίζει μία εκπρόσωπός τους στη βουλή που θέλει να διαλύσει την ιστορία μας και τις πηγές της ελληνικής γλώσσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου