Tα περίεργα συμπτώματα στο σώμα μας μπορούν να ερμηνευθούν και με έλλειψη βιταμινών. Το μαγνήσιο είναι ένα στοιχείο με πολλαπλές ιδιότητες στον ανθρώπινο οργανισμό. Όταν δεν υπάρχει ισορροπία, και έχουμε είτε έλλειψη , είτε περισσότερο από το φυσιολογικό, τότε δημιουργούνται διάφορες δυσλειτουργίες.Στο επιστημονικό άρθρο που θα διαβάσετε θα δείτε τι μπορεί να συμβεί στον οργανισμό μας όταν υπάρχει έλλειψη μαγνησίου, τι μπορεί να συμβεί στην καρδιά, στην πίεση, στο νευρικό σύστημα, καθώς επίσης θα δείτε τη σχέση του μαγνησίου με τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες, τη σχέση του με το στρες και το άγχος και φυσικά τη σχέση του με τα κόκαλα και την οστεοπόρωση. Τα πρώτα κύτταρα που δημιουργήθηκαν στην αρχέγονη θάλασσα που περιέβαλλε την Γη πριν δισεκατομμύρια χρόνια ζούσαν σε ένα περιβάλλον που κυριαρχούσαν τα άλατα του Καλίου και του Μαγνησίου. Για να μπορέσουν να επιβιώσουν αναγκάστηκαν να το μιμηθούν όταν δημιουργούσαν το δικό τους ενδοκυτταρικό περιβάλλον.
Οι γεωλογικές μεταβολές που ακολούθησαν και οι ουσίες που εκχύθηκαν από το εσωτερικό της γης με τις συνεχείς εκρήξεις των ηφαιστείων, άλλαξαν προοδευτικά τη σύνθεση της πρωτόγονης θάλασσας με αποτέλεσμα να αυξηθεί βαθμιαία το ποσοστό των αλάτων του Ασβεστίου και του Νατρίου που περιείχε.
Οι πρωτόγονοι οργανισμοί που εξακολουθούσαν να ζουν μέσα στη θάλασσα, για να συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά, αναγκάσθηκαν να δημιουργήσουν αντλίες στην κυτταρική τους μεμβράνη, οι οποίες να ελέγχουν και να ρυθμίζουν την μετακίνηση του Καλίου, του Μαγνησίου , του Ασβεστίου και του Νατρίου μέσα και έξω από κύτταρο. Ακόμα και σήμερα το Μαγνήσιο και το Κάλιο κυριαρχούν μέσα στα κύτταρα του ανθρώπου και συμμετέχουν αποφασιστικά στη ρύθμιση όλων σχεδόν των βασικών λειτουργιών τους.
Ειδικά το Μαγνήσιο ευρίσκεται σε ποσοστό που ξεπερνά το 60% μέσα στα ενεργειακά εργοστάσια του κάθε κυττάρου ( τα μιτοχόνδρια ) και σε μεγάλο βαθμό η παραγωγή ενέργειας των κυττάρων μας εξαρτάται από αυτό. Το σώμα μας περιέχει περίπου 25 γραμμάρια Μαγνησίου , τα 2/3 των οποίων βρίσκονται αποθηκευμένα στα οστά και το 1/3 στους άλλους ιστούς. Αν και το Μαγνήσιο δεν αποτελεί στοιχείο της βασικής δομής του κρυστάλλου των οστών φαίνεται ότι συνδέεται επιφανειακά με αυτόν.
Μόνον το 1% του Μαγνησίου του οργανισμού κυκλοφορεί στο αίμα και γι αυτό για πολλούς ειδικούς η μέτρηση του Μαγνησίου του αίματος δεν είναι ακριβής δείκτης για την αξιολόγηση των πραγματικών επιπέδων του στον οργανισμό. Επιδημιολογικές μελέτες έδειξαν α) ότι το 6,9% των « υγειών » ατόμων που υποβλήθηκαν σε εξέταση αίματος ρουτίνας παρουσίαζαν χαμηλό Μαγνήσιο στο αίμα τους ( υπομαγνησιαιμία ) και β) ότι μόνον 1 στις 10 φορές η υπομαγνησιαιμία ανευρέθει μετά από ιατρική εντολή, στις υπόλοιπες 9 ανευρέθει τυχαία.
Οι μελέτες αυτές απέδειξαν ότι η έλλειψη Μαγνησίου είναι ιδιαίτερα συχνή κατάσταση και μπορεί να προκαλεί συμπτώματα τέτοια που ο συνήθης ιατρός δεν τα σπουδαιολογεί. Ασθενείς που παρουσιάζουν συχνότερα έλλειψη Μαγνησίου είναι αυτοί που πάσχουν από καρδιαγγειακές νόσους, Διαβήτη και Υπέρταση. Το Μαγνήσιο σε φυσιολογικές συνθήκες το λαμβάνουμε με τις τροφές. Η απορρόφηση από το έντερο εξαρτάται από αρκετούς παράγοντες και γι αυτό παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση, από 30 έως 70%. Χαρακτηριστικό είναι ότι η απορρόφηση αυξάνεται όσο μεγαλύτερη ανάγκη έχει το άτομο για Μαγνήσιο .
Δεν φαίνεται ότι η απορρόφηση του Μαγνησίου εξαρτάται από κάποια ορμόνη παρόλο που η ανεπάρκεια της βιταμίνης D συνδυάζεται, μερικές φορές, με μείωση της απορρόφησης του. Μείωση της απορρόφησης Μαγνησίου παρατηρείται όσο αυξάνεται η ηλικία. Θα πρέπει να τονισθεί ότι η πρόσληψη φαρμάκων που περιέχουν Σίδηρο, για αναιμία, μαζί με φάρμακα που περιέχουν Μαγνήσιο εμποδίζει την απορρόφηση από το έντερο και του Σιδήρου και του Μαγνησίου, γι αυτό και πρέπει τα δύο αυτά στοιχεία να λαμβάνονται με διαφορά 3 με 4 ώρών το ένα από το άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και όταν λαμβάνονται αντιβιοτικά όπως οι τετρακυκλίνες.
Το σώμα μας αποβάλλει το παραπάνω Μαγνήσιο από τα νεφρά (περίπου 100 mg την ημέρα). Ατομα με φυσιολογικά νεφρά είναι πολύ δύσκολο να πάθουν υπερμαγνησιαιμία, δηλαδή να παρουσιάσουν συμπτώματα από υπερβολική χορήγηση Μαγνησίου στον οργανισμό τους. Η αύξηση της ποσότητας του Μαγνησίου στο αίμα μας μπορεί να γίνει μετά από κατάχρηση αντιοξίνων φαρμάκων που λαμβάνουμε για την υπερχλωρυδρία του στομάχου ή μετά από κατάχρηση καθαρτικών. Αντίθετα η χορήγηση διουρητικών φαρμάκων για την θεραπεία της υπέρτασης, προκαλούν υπερβολική αποβολή Μαγνησίου από τα νεφρά και μπορεί να εμφανισθεί υπομαγνησιαιμία.
Παρόλο που δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία φαίνεται ότι σε μεγάλη έλλειψη Μαγνησίου στον οργανισμό ενεργοποιείται η Παραθορμόνη ( η ορμόνη που ελέγχει και το Ασβέστιο του αίματος ) και αφενός εμποδίζει την αποβολή του Μαγνησίου από τα νεφρά αφ ετέρου το αποδεσμεύει από τα οστά διατηρώντας έτσι τα επίπεδά του στο αίμα σταθερά. Η πρόσληψη του Μαγνησίου γίνεται από τις τροφές. Οι καθημερινές ανάγκες ενός ενήλικα κυμαίνονται περί τα 300 mg Μαγνησίου την ημέρα τα οποία τα παίρνει συνήθως με μια ισορροπημένη δίαιτα. Όλες σχεδόν οι τροφές περιέχουν Μαγνήσιο άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο.
Οι ηλιόσποροι, ο σολομός και τα πράσινα λαχανικά περιέχουν το περισσότερο, ενώ το κρέας περιέχει ελάχιστο. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι το Μαγνήσιο αποτελεί το κεντρικό στοιχείο για τη δημιουργία της χλωροφύλλης των φυτών, άρα το πράσινα φυτά περιέχουν το περισσότερο. Παρόλα αυτά, όπως είπαμε και προηγούμενα, η έλλειψη Μαγνησίου είναι μια αρκετά συνηθισμένη κατάσταση σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και τα αίτια της είναι πολλά και διάφορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου