Ιδιαίτερα σε περιοχές όπως το πολύπαθο κέντρο της Αθήνας, όπου οι δείκτες της εγκληματικότητας έχουν χτυπήσει «κόκκινο», η εμπορική δραστηριότητα είναι στο ναδίρ, η «γκετοποίηση» ολόκληρων περιοχών, σε συνδυασμό με τα αισθήματα φόβου και ανασφάλειας μεταξύ των πολιτών, ο ρατσισμός φαίνεται να ευδοκιμεί.
Δύο Έλληνες πλέον, ο αιγυπτιακής καταγωγής πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας Ναΐμ Ελγαντούρ, έμπορος στο επάγγελμα, ο οποίος ζει στη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια και ο αλβανικής καταγωγής δημοσιογράφος και μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Νίκο Άγκο, 21 χρόνια στην Ελλάδα, μιλάνε στο ΑΜΠΕ για το τι πάει στραβά τελικά, τι πραγματικά φταίει και τι μέλλει γενέσθαι, αφού τελικά, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, φαίνεται πως «βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος, με καθημερινό κόστος ανθρώπινες ζωές και τη δηλητηρίαση μιας ολόκληρης κοινωνίας, εξαιτίας της συστηματικής έλλειψης πολιτικής βούλησης σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο».
«Κανένας δεν έχει στο DNA- του τον ρατσισμό»
Ο Νίκο Άγκο ήρθε στην Ελλάδα το 1992, όταν τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά τόσο για τους μετανάστες, όσο και για τους Έλληνες. Όπως τονίζει, μιλώντας στο ΑΜΠΕ: «Σήμερα άλλαξαν πολλά για όλους, αν όχι όλα».
Αν και μπήκε σχετικά αργά στα ελληνικά ΜΜΕ, αφού έπρεπε να εμβαθύνει στη γλώσσα, στις συνεργασίες του με Έλληνες συναδέλφους και ανθρώπους δε συνάντησε πουθενά ρατσιστικό κλίμα, κάτι για το οποίο, όπως λέει ο ίδιος, αισθάνεται πολύ τυχερός.
Ο κ. Άγκο, παρατηρεί και καταγράφει εδώ και αρκετά χρόνια το φαινόμενο του ρατσισμού. «Καμία κοινωνία δεν έχει στο DNA της τον ρατσισμό», λέει και προσθέτει: «Ειδικά στην Ελλάδα, βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος. Συγκεκριμένες πολιτικές και πρακτικές έχουν, στην ουσία, θρέψει τον ρατσισμό. Δεν "κόπηκε ποτέ το χέρι" κάποιου δουλέμπορου που φέρνει μετανάστες στην Ελλάδα και δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ τυφλές επιθέσει εναντίον μεταναστών».
Για τον κ. Άγκο η ερμηνεία του φαινομένου είναι ξεκάθαρη: «Το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η παράνομη μετανάστευση και η έλλειψη μιας συγκροτημένης μεταναστευτικής πολιτικής».
«Δε φταίει ο Αφρικανός που αναζητά μία καλύτερη τύχη. Φταίει η Ευρωπαϊκή πολιτική και ειδικά η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ, φταίνε τα διάτρητα σύνορα της Ελλάδας, η μη τήρηση των συμφωνιών, σχετικά με την επαναπροώθηση των μεταναστών, με την Τουρκία».
Το τραγικότερο πρόβλημα δε, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας την, στις περισσότερες περιπτώσεις, ως ενδιάμεσο σταθμό για κάποια άλλη χώρα, τελικά εγκλωβίζονται και παραμένουν χωρίς τη θέλησή τους.
«Οι μετανάστες είναι όμηροι στην Ελλάδα. Θέλουν να φύγουν και δεν μπορούν», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Οι μετανάστες είναι παντού μία τραγική μειοψηφία. Ειδικά στην Ελλάδα, πριν προλάβουν να ενταχθούν στην κοινωνία, υπό το βάρος της κρίσης, η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε, εξαιτίας της λιποψυχία της πολιτείας», λέει, αναφερόμενος στον πολυσυζητημένο νόμο για την ιθαγένεια.
Σχετικά με τις ευθύνες των ΜΜΕ για την εξάπλωση του φαινομένου υπογραμμίζει ότι τον τελευταίο καιρό, έχουν πάψει να ασχολούνται με το μεταναστευτικό ζήτημα. Ο λόγος; Οι περισσότεροι συνάδελφοι του που κάλυπταν το συγκεκριμένο θέμα έχουν πάψει να εργάζονται πλέον στις εφημερίδες τους, ενώ όπως τονίζει, «το να μιλάμε σήμερα για τους μετανάστες έχει πάψει να είναι πλέον στη μόδα».
Επισημαίνει ότι μετά τον τραγικό θάνατο του Μανόλη Καντάρη, τον Μάιο του 2011, στην οδό Ηπείρου, για μία φωτογραφική μηχανή, οι ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών από ακραίες ομάδες έχουν αυξηθεί δραματικά σε καθημερινή βάση, όπως καταγράφονται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
«Όπου υπήρξε κρίση, πάντα βρέθηκε πρόσφορο έδαφος για ακροδεξιά ρεύματα, τα οποία λαϊκίζουν ασύστολα και χαϊδεύουν τα αυτιά των οικονομικά πασχόντων», λέει και προσθέτει ότι «ας μην ξεχνάμε πως τα τάγματα εφόδου ήταν αυτά που προπορεύτηκαν των ταγμάτων του Μουσολίνι και του Χίτλερ».
Καταλήγοντας ο Νίκο Άγκο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας πως «πρέπει να σκεφτούμε η δημοκρατία σε τι επίπεδο έχει φθάσει. Το 30% των μεταναστών έχει φύγει από την Ελλάδα. Πολλοί από τους υπόλοιπους θα βρουν κάποιο τρόπο επίσης να φύγουν. Οι πολιτοφυλακές όμως θα μείνουν εδώ».
«Μπόρα είναι θα περάσει»
«Ήρθα στην Αθήνα πριν από 40 χρόνια και έμεινα από επιλογή γιατί δεν αισθανόμουν ξένος», λέει ο κ. Ελγαντούρ στο ΑΜΠΕ. Σήμερα δραστηριοποιείται εμπορικά μεταξύ Ντουμπάι και Αιγύπτου, αλλά συνεχίζει να ζει και να φορολογείται στην Ελλάδα, γιατί οπουδήποτε αλλού θα ένιωθε «σαν το ψάρι έξω από το νερό», όπως λέει χαρακτηριστικά.
«Η κουλτούρα της ξενοφοβίας δεν ταιριάζει με την ψυχολογία του Έλληνα. Ο Έλληνας ήταν, είναι και θα είναι πάνω απ’ όλα άνθρωπος», λέει και προσθέτει: «Η άνοδος της μισαλλοδοξίας, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού στην Ελλάδα υποστηρίζεται από συγκεκριμένα κέντρα και συστήματα που έχουν συμφέροντα από τέτοιου είδους φαινόμενα».
«Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα, για συγκεκριμένους λόγους, ρίχνει συνέχεια λάδι στη φωτιά, για να φουντώνει», τονίζει ο 58χρονος και προσθέτει πως «οι λογικοί και μορφωμένοι άνθρωποι το καταλαβαίνουν».
Εξηγεί δε ότι «συγκεκριμένα κέντρα υποθάλπουν την εγκληματικότητα, όπως και την ξενοφοβία προκειμένου να επικρατεί καθεστώς φόβου και ανασφάλειας, έτσι ώστε να προωθηθούν συγκεκριμένα πολιτικά, αλλά και επιχειρηματικά σχέδια» και συμπληρώνει: «Απλά αναζητήστε ποιοι αγοράζουν αυτή τη στιγμή τα διαμερίσματα στο κέντρο».
Για τον κ. Ελγαντούρ τα θέματα της μετανάστευσης, της εγκληματικότητας, που πυροδοτούν το φαινόμενο του ρατσισμού είναι καθαρά πολιτικά. «Εάν το πολιτικό σύστημα αφήσει την αστυνομία να κάνει σωστά τη δουλειά της η εγκληματικότητα μπορεί να περιοριστεί στο ελάχιστο. Αυτοί που προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες στην περιοχή του κέντρου, δεν είναι περισσότεροι από διακόσια άτομα και εάν υπήρχε η πολιτική βούληση, η αστυνομία θα μπορούσε να τις εξαλείψει» λέει.
Υποστηρίζει ότι η έλλειψη ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής είναι αυτή που συντηρεί φαινόμενα «γκετοποίησης» και υποθάλπει την εγκληματικότητα.
Ο κ. Ελγαντούρ αντικρίζει τα όσα συμβαίνουν με ψυχραιμία και αισιοδοξία. «Να είστε σίγουροι όλα αυτά θα τελειώσουν σύντομα. Είναι μία μπόρα και θα περάσει», τονίζει.
Η παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση της θλιβερής 21ης Μαρτίου του 1960, όταν η αστυνομία Νοτίου Αφρικής του Απαρτχάιντ άνοιξε πυρ στα τυφλά και εν ψυχρώ ενάντια άμαχου πληθυσμού κατά τη διάρκεια αντιρατσιστικής φοιτητικής διαδήλωσης στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι και η παγκόσμια κοινή γνώμη να μείνει εμβρόντητη και συγκλονισμένη. Ο ΟΗΕ καλεί τους πολίτες όλου του κόσμου, αυτήν τη μέρα να ενώσουν τις φωνές τους για τα θύματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας.
www.ofono.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου