ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΠΑΤΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΔΙΚΑ!

Σε πρόσφατη έκδοση του “Ορθόδοξου Τύπου” προσέξαμε ένα δίστηλο, που αφορά ομιλία που έκανε ο λαμπρός κληρικός της Εκκλησίας μας Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Βαδραχάνης στην Π.Ο.Ε..
Την πρόσκληση για τέτοιου είδους ομιλίες θεωρούμε κατάχρηση της ευγένειας και του φιλότιμου του σεβαστού Γέροντα. Πρέπει να γίνει επιτέλους αντιληπτό ότι θησαυροί όπως τον Πανοσιολογιότατο δεν μπορούν να εκδαπανούνται για πράγματα που μπορεί να κάνει ο μέσος αεροκήρυκας.

ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΘΡΟΝΟ
Αντί να χαραμίζεται το τάλαντό του στη θυγατέραν Εκκλησία πρέπει να αξιοποιηθεί από τον Οικουμενικό Θρόνο. Γιατί λ.χ. δεν διορίζεται Μέγας Βιβλιοθηκάριος της Πατριαρχικής Βιβλιοθήκης όπου αποθησαυρίζονται όσα βιβλία αποστέλλονται - τιμής ένεκεν - στον Παναγιότατο;
Παραπλήσια ο Πανοσιολογιότατος ως δεινός αρχειοδίφης θα μπορούσε να αποδυθεί σε επιστημονικές έρευνες στα αρχεία του Πατριαρχείου, ανάλογης σοβαρότητας με αυτές που κάνει ο ειδικός “μπαρκοντολόγος” Ιωάννης Καρδάσης. (Επ’ ευκαιρία. Δεν μας διέλαθεν ότι και άλλος πλην του Αρχιμανδρίτη Μελέτιου Καρδάση Βαδραχάνη χρησιμοποιεί το όνομα Καρδάσης. Θα επανέλθουμε - συν Θεώ - γι’ αυτό).


ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ
Διερωτώμαι! Υπάρχει άραγε ειδική θέση στο Φανάρι, που αφορά τη γενεαλογία των Πατριαρχών του Οικουμενικού Θρόνου; Αν όχι καλόν θα ήταν να ανατεθεί στον λαμπρό αυτό κληρικό με το σπάνιο ήθος και την ευγένεια της ψυχής, το ανύστακτο ερευνητικό ενδιαφέρον, την ευπρέπεια και ιεροπρέπεια της γλώσσης, τη θεολογική επάρκεια και την απέραντη θύραθεν σοφία να την καταρτίσει. Δεν θα απογοητεύσει τον Παναγιότατο με την προσφορά του! Είμαστε απολύτως βέβαιοι. Πιστεύω ούτε τον Αγιο Περγάμου.

ΘΑ ΑΝΑΚΗΡΗΧΘΕΙ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ
Οι μελέτες του για τα όνειρα του χρυσού γάιδαρου της Μαρί Λουίζ λ.χ. πληροφορούμαι ότι βραβευθούν από την Ακαδημία της Γαλλίας, ενώ ο φθόγγος των κατορθωμάτων της διατριβής του για το μπάρκοουντ (τυγχάνει γαρ ειδικός - μα πολύ ειδικός - “μπαρκοντολόγος”) εξήλθεν μέχρι τη ζούγκλα του Αμαζόνιου, της Βιρμανίας και της Κένυας, όπου και θα του απονεμηθεί ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορος από το σχετικό Τμήμα. Μιλάμε για επιστήμονα παγκόσμιου βεληνεκούς πολυμερή και πανεπιστήμονα (κοινώς “ξερόλα”) βραχύ τι ηλαττωμένον παρά τω σοφώ Αριστοτέλη.

ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ
Τα πράγματα πρέπει να αφεθούν να πάρουν τη σειρά τους. Ο Παναγιότατος ας του απευθύνει πρόσκληση για να καταστεί μέλος της Πατριαρχικής Αυλής. Ο Πανοσιολογιότατος ακολούθως ας κάνει αίτηση για να του χορηγήσει η Τουρκική κυβέρνηση υπηκοότητα για να μπορεί να είναι και υποψήφιος για τον Οικουμενικό Θρόνο. Με το καλό από τριτεύων Αρχιμανδρίτης των Πατριαρχείων να προαχθεί σε δευτευρεύοντα και ακολούθως σε πρωτεύοντα. Μα θα μου πείτε: Μα δεν έχει η Πατριαρχική Αυλή πρωτεύοντες, δευτερεύοντες και τριτεύοντες Αρχιμανδρίτες. Αυτά είναι μόνον για τους διακόνους; Και λοιπόν; Τι θα πει δεν υπάρχουν; Να θεσπιστούν! Για έκτακτες προσωπικότητες υπάρχουν πάντοτε ο εξαιρέσεις!

ΤΙΤΟΥΛΑΡΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΛΟΥΣ
Ακολούθως ο Παναοσιολογιότατος πρέπει να χειροτονηθεί Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ελους. Θα μου πείτε και πάλιν: Και γιατί Ελους; Βάτραχος είναι ο παππούλης; Πατέρες και αδελφοί! Το λόγο που πρέπει να χειροτονηθεί Τιτουλάριος Ελους θα μου επιτρέψετε να μη σας το αποκαλύψω. Θα τον κρατήσω επτασφράγιστο μυστικό.

ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
Και ποιος ξέρει; Μια μέρα οι βουλές του Κυρίου μπορεί να επιτρέψουν ο εξαίρετος αυτός κληρικός να λαμπρύνει τον Πατριαρχικό Θρόνο. Θα μου πείτε: Σαν δεν βιάζεσαι να τον προαγάγεις σε Πατριάρχη! Αδελφοί μου! “Βιαστών η Βασιλεία των Ουρανών”, αλλά και των υψηλών υπουργημάτων του Κόσμου τούτου του απατεώνος.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;

Εδώ ο π. Θεόδωρος Ζήσης (και όχι μόνον) προωθεί το τρισάθλιο αυτό υποκείμενο “χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη ακαι προπαντός χωρίς αιδώ”, από συντονιστή της σύναξης μέχρι διάδοχο του π. Μάρκου, εδώ ο Αγιος Φλωρίνης ποιούσε την νήσσα για δεκαετίες χωρίς να τον καθαιρέσει, εδώ ο Αγιος Κηφισίας τον δέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες και χάθηκε ο κόσμος αν προωθηθεί στην Ιεραρχία του Πατριαρχείου;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου