Δεν είναι ο τεράστιος όγκος του ελληνικού λαού που κατέκλυσε το κέντρο της Αθήνας (πάνω από 100.000 με συντηρητικούς υπολογισμούς) το ουσιώδες «στοιχείο» που καταγράφει τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της κυβέρνησης των ανδρεικέλων.
Το ουσιώδες και ανατρεπτικό στοιχείο και αυτό που προκάλεσε το μεγάλο τρόμο στο καθεστώς είναι...άλλο: ότι μεγάλα και δυναμικά τμήματα του ελληνικού λαού δεν συμμορφώνονται πλέον «προς τας υποδείξεις» και παραμένουν απτόητα στην «κατοχή» της Πλατείας Συντάγματος, παρά τη συνεχή καθεστωτική νεροποντή από χημικά…
Η προχθεσινή συγκέντρωση αποτύπωσε καθαρά και...πολύ δυναμικά την αγωνιστική διάθεση του ελληνικού λαού να χρησιμοποιήσει άλλα μέσα πάλης από αυτά των κομματικών και συνδικαλιστικών παρελάσεων: Την ειρηνική, αλλά γεμάτη αγωνιστικό πάθος «κατάληψη» της Πλατείας Συντάγματος!!!Η Πλατεία Συντάγματος έγινε ο πόλος συγκέντρωσης και έκφρασης της λαϊκής οργής, το «προσκλητήριο» για ένα αγώνα ανυποχώρητο και δίχως τέλος.
Αυτή η «κατάληψη» της Πλατείας εγκαινιάζει ένα νέο και δυναμικό «μέσον» αγώνα: Ένα «επαναστατικό εύρημα» το οποίο φέρνει το καθεστώς σε αμηχανία και πανικό και ξεμασκαρεύει εντελώς τα «αριστερά» δεκανίκια του καθεστώτος.
Πρώτα και κύρια αποτελεί θανάσιμο πλήγμα στην ηγεσία του ΚΚΕ, διότι δείχνει κραυγαλέα τούτο: Αν η ηγεσία του ΚΚΕ προχωρούσε σε ένα τέτοιο μέσον πάλης η κυβέρνηση θα κατέρρεε μέσα σε μια νύχτα.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, καταναλώνεται σε κομματικές φιέστες και πορείες που εκτονώνουν το λαό, τον διαιρούν και τον απογοητεύουν: Αποτελεί, σήμερα, το μεγαλύτερο στήριγμα του καθεστώτος, κραυγάζοντας δημαγωγικά και «ταξικά» εναντίον του με κομματικές παρελάσεις, αλλά καμία κλιμάκωση του αγώνα…
Η «κατάληψη» της Πλατείας αποτελεί ένα δυναμικό, ειρηνικό, αλλά και επαναστατικό βήμα κλιμάκωσης του αγώνα σε ανώτερες μορφές πάλης…
Αυτή η «νέα μορφή» αγώνα που εκδηλώθηκε σήμερα με την «κατάληψη» του Συντάγματος δεν πανικοβάλει μόνο το καθεστώς των υπηρετών του διεθνούς κεφαλαίου, αλλά και υπερφαλαγγίζει τα «αριστερά» βαρίδια των λαϊκών κινημάτων και δεκανίκια του καθεστώτος.
Οι λαϊκές μάζες που ακολουθούν ακόμα αυτά τα «αριστερά» δεκανίκια βλέπουν στην «κατάληψη» της Πλατείας μια αγωνιστική διεξοδο στον αγώνα τους, μια προοπτική αγωνιστική και ελπιδοφόρα: Προϋποθέσεις απεγκλωβισμού τους από τα αδιέξοδα σκοτάδια των κομματικών παρελάσεων και της τυφλής υπακοής στην κυβερνητική, κατοχική «νομιμότητα»…
Η κατάληψη της Πλατείας έφερε σε πραγματική αμηχανία και τρόμο και τα κυβερνητικά ανδρείκελα και τους καθεστωτικούς μηχανισμούς προβοκάτσιας.
Τέτοια αμηχανία και τρόμο που τους ανάγκασε να βομβαρδίσουν κυριολεκτικά την πλατεία με τόνος χημικά, συσσωρεύοντας έτσι και «τόνους» εκρηκτικών αποθεμάτων οργής στο λαό στους ήδη υπάρχοντες…Η κατάληψη της Πλατείας «ξεδόντιασε» και τις οργανωμένες προβοκάτσιες του καθεστώτος. Δεν τις εξέθεσε απλώς, αλλά τις κατέστησε ακίνδυνες, αποδεικνύοντας για άλλα μια φορά ότι όταν ο λαός μπαίνει πραγματικά σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου με το καθεστώς και δεν παρελαύνει απλώς, οι προβοκάτορες είναι εντελώς ακίνδυνοι…
Το Σύνταγμα σήμερα έγραψε τον πρόλογο της πτώσης αυτής της κυβέρνησης…
http://apneagr.blogspot.com
Συμφωνώ με το άρθρο ότι ο κόσμος ήταν πάρα πολύς, και οργισμένος και αποφασισμένος, συμφωνώ ότι το ΠΑΜΕ έπρεπε να μείνει στη Βουλή, όχι βέβαια για να μπούμε μέσα και να βρουν την ευκαιρία κάποιοι εντεταλμένοι να κηρύξουν στρατιωτικό νόμο και να φέρουν τον φασισμό στην Ελλάδα και επίσημα, όμως αυτή η "κατάληψη" της πλατείας μάλλον είναι βαρύς όρος γι' αυτό που έγινε προχτές. ΄Ημουν κι εγώ απ' αυτές που έμειναν μέχρι τα τελευταία στο Σύνταγμα, και περισσότερο σαν κλεφτοπόλεμο θα το χαρακτήριζα, αφού αυτό κάναμε με τα Ματ στα στενά. Πότε πηγαίναμε στα στενά για να προστατευτούμε από τους Ματατζήδες και τα δακρυγόνα τους, κι ύστερα ξανά ερχόμασταν στην πλατεία. Κι αυτό γινόταν συνέχεια. Δε νομίζω ότι αυτό είναι κατάληψη της πλατείας. Πάντως είδα ένα πείσμα στον κόσμο και μια μεγαλύτερη αντοχή στα δακρυγόνα.
ΑπάντησηΔιαγραφή