Στο τελικό στάδιο επεξεργασίας βρίσκεται πλέον το σχέδιο νόμου για την ίδρυση, κατασκευή και λειτουργία υδατοδρομίων στη χώρα μας, το οποίο και θα έλθει σύντομα στο υπουργικό συμβούλιο.
Μέσα από την δημιουργία υδατοδρομίων, στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι η προώθηση του τουρισμού και η τοπική ανάπτυξη πρωτίστως του «πονεμένου» νησιωτικού χώρου, αλλά και η παροχή εναλλακτικής μεταξύ πλοίου και αεροπλάνου στους επιβάτες.
Οι χώροι δημιουργίας υδατοδρομίων θα είναι πλησίον ή εντός λιμένων και οι απαιτούμενες επενδύσεις θα είναι μικρού οικονομικού μεγέθους, δηλαδή, δεν θα απαιτείται η συγκέντρωση μεγάλων κεφαλαίων, όπως στις «βαριές» υποδομές.
Όπως πληροφορείται το ΒΗΜΑοnline, έχει καταγραφεί σημαντικό ενδιαφέρον για τα υδατοδρόμια από τους φορείς του τουρισμού και του νησιωτικού χώρου, ενώ ισχυρά ονόματα της αγοράς έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους για συμμετοχή στο εγχείρημα.
Πέρα από τα υδατοδρόμια, το νομοσχέδιο θα εισαγάγει και την έννοια των υδάτινων πεδίων, δηλαδή εκείνων των θαλάσσιων περιοχών, στις οποίες θα μπορεί να γίνεται περιστασιακή χρήση υδροπλάνων για προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση για μη τακτικές πτήσεις, όπως αυτές της γενικής αεροπορίας ή των αεροταξί. Από την εν λόγω ρύθμιση εξαιρείται κάθε προστατευόμενη περιοχή υπό οποιοδήποτε καθεστώς (Natura κτλ).
Απώτερος στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι μετά την εφαρμογή του νόμου να εισέλθουν τα υδροπλάνα στην μεταφορική δραστηριότητα, όπου θα μπορούν να αξιοποιηθούν αντί πλοίων ή αεροπλάνων στην άγονη γραμμή ή στις διανησιωτικές συνδέσεις, ενώ θα δύνανται να καταστούν χρήσιμα και σε παραλίμνιες περιοχές, όπως τα Ιωάννινα ή η Καστοριά υπέρ του τουρισμού.
Η χρήση υδροπλάνων αποτελούσε τον κανόνα στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Μάλιστα, το Βασιλικό Διάταγμα της ίδιας εποχής για το υδατοδρόμιο του Παλαιού Φαλήρου τελεί ακόμη εν ισχύ!
Δύσκολη η συνέχεια
Ενδεικτική της υπάρχουσας κατάστασης είναι η ταλαιπωρία που υπέστησαν οι Air Sea Lines και η Argo Airways, δηλαδή οι δύο αεροπορικές εταιρίες που είχαν αποφασίσει να δραστηριοποιηθούν με υδροπλάνα στη χώρα μας και τελικώς ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν υδροπλάνα – πλην ενός που βρίσκεται σε μουσείο - παρά μόνο τρία υπερελαφρά αμφίβια, εκ των οποίων πετούν τα δύο, καλύπτοντας ανάγκες αναψυχής και αθλητισμού.
Η εμπορική χρήση υδροπλάνων θεωρείται ιδιαίτερα ακριβή δραστηριότητα, καθώς δεν υπάρχουν πληρώματα στην Ελλάδα, ενώ οι χειριστές είναι ελάχιστοι. Έτσι, η μετάκληση πεπειραμένων πιλότων από το εξωτερικό καθίσταται μονόδρομος με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ύψος των απολαβών τους. Επίσης, ως δραστηριότητα είναι ακριβή, λόγω της ανάγκης διαρκούς συντήρησης που προκαλείται από την τριβή του υδροπλάνου με το αλάτι της θάλασσας.
Έπειτα από πολλά χρόνια καθυστέρησης στη διαμόρφωση του κατάλληλου νομικού πλαισίου, που οδήγησε επενδυτές σε απίστευτη ταλαιπωρία και οικονομική εξόντωση, το υπουργείο Υποδομών εκπόνησε το σχέδιο νόμου για τα υδατοδρόμια, ενσωματώνοντας απόψεις που συγκεντρώθηκαν από τη δημόσια διαβούλευση.
Το νομοσχέδιο θα επιτρέπει την ίδρυση υδατοδρομίων από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, αλλά και από μεικτά σχήματα δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ενώ θα προβλέπει γρήγορες διαδικασίες αδειοδότησης, με την πλέον κρίσιμη, αυτή της έγκρισης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να περνάει πλέον από την Καλλικρατική περιφέρεια. Κεντρικός φορέας διεκπεραίωσης θα είναι η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Υποδομών.Μέσα από την δημιουργία υδατοδρομίων, στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι η προώθηση του τουρισμού και η τοπική ανάπτυξη πρωτίστως του «πονεμένου» νησιωτικού χώρου, αλλά και η παροχή εναλλακτικής μεταξύ πλοίου και αεροπλάνου στους επιβάτες.
Οι χώροι δημιουργίας υδατοδρομίων θα είναι πλησίον ή εντός λιμένων και οι απαιτούμενες επενδύσεις θα είναι μικρού οικονομικού μεγέθους, δηλαδή, δεν θα απαιτείται η συγκέντρωση μεγάλων κεφαλαίων, όπως στις «βαριές» υποδομές.
Όπως πληροφορείται το ΒΗΜΑοnline, έχει καταγραφεί σημαντικό ενδιαφέρον για τα υδατοδρόμια από τους φορείς του τουρισμού και του νησιωτικού χώρου, ενώ ισχυρά ονόματα της αγοράς έχουν εκδηλώσει την επιθυμία τους για συμμετοχή στο εγχείρημα.
Πέρα από τα υδατοδρόμια, το νομοσχέδιο θα εισαγάγει και την έννοια των υδάτινων πεδίων, δηλαδή εκείνων των θαλάσσιων περιοχών, στις οποίες θα μπορεί να γίνεται περιστασιακή χρήση υδροπλάνων για προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση για μη τακτικές πτήσεις, όπως αυτές της γενικής αεροπορίας ή των αεροταξί. Από την εν λόγω ρύθμιση εξαιρείται κάθε προστατευόμενη περιοχή υπό οποιοδήποτε καθεστώς (Natura κτλ).
Απώτερος στόχος του υπουργείου Υποδομών είναι μετά την εφαρμογή του νόμου να εισέλθουν τα υδροπλάνα στην μεταφορική δραστηριότητα, όπου θα μπορούν να αξιοποιηθούν αντί πλοίων ή αεροπλάνων στην άγονη γραμμή ή στις διανησιωτικές συνδέσεις, ενώ θα δύνανται να καταστούν χρήσιμα και σε παραλίμνιες περιοχές, όπως τα Ιωάννινα ή η Καστοριά υπέρ του τουρισμού.
Η χρήση υδροπλάνων αποτελούσε τον κανόνα στη χώρα μας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Μάλιστα, το Βασιλικό Διάταγμα της ίδιας εποχής για το υδατοδρόμιο του Παλαιού Φαλήρου τελεί ακόμη εν ισχύ!
Δύσκολη η συνέχεια
Ενδεικτική της υπάρχουσας κατάστασης είναι η ταλαιπωρία που υπέστησαν οι Air Sea Lines και η Argo Airways, δηλαδή οι δύο αεροπορικές εταιρίες που είχαν αποφασίσει να δραστηριοποιηθούν με υδροπλάνα στη χώρα μας και τελικώς ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν υδροπλάνα – πλην ενός που βρίσκεται σε μουσείο - παρά μόνο τρία υπερελαφρά αμφίβια, εκ των οποίων πετούν τα δύο, καλύπτοντας ανάγκες αναψυχής και αθλητισμού.
Η εμπορική χρήση υδροπλάνων θεωρείται ιδιαίτερα ακριβή δραστηριότητα, καθώς δεν υπάρχουν πληρώματα στην Ελλάδα, ενώ οι χειριστές είναι ελάχιστοι. Έτσι, η μετάκληση πεπειραμένων πιλότων από το εξωτερικό καθίσταται μονόδρομος με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ύψος των απολαβών τους. Επίσης, ως δραστηριότητα είναι ακριβή, λόγω της ανάγκης διαρκούς συντήρησης που προκαλείται από την τριβή του υδροπλάνου με το αλάτι της θάλασσας.
Google Ads
Καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήρα το θάρρος να σας ενοχλήσω γιατί η υπόθεση με τα υδροπλάνα και τα υδατοδρόμια έχει γίνει πια, κοροϊδία.
Μετά από τα 5 χρόνια που περιμέναμε να γίνει η νομοθεσία για τα υδατοδρόμια από την προηγούμενη κυβέρνηση και τη δημόσια διαβούλευση που έκανε η τωρινή τον Απρίλιο του 2010 και όλα ήταν έτοιμα, πάμε πάλι από την αρχή.
Σας επισυνάπτω τη είπε ο κ. Υφυπουργός στις 24 Μαρτίου.
Την Πέμπτη 24 Μαρτίου, στελέχη του ............. επισκέφτηκαν τον Υφυπουργό κ Σπύρο Βούγια και του έθεσαν θέματα Γεν Αεροπορίας. Η συνάντηση έγινε στη Θεσσαλονίκη, στο πολιτικό γραφείο του κ Υφυπουργού και διήρκεσε περίπου μία ώρα.
Σ αυτήν, εκτός από διάφορα άλλα θέματα, ο κ ..................... έθεσε το θέμα του σχεδίου νόμου περί Υδατοδρομίων
Ο κ Υπουργός δήλωσε ότι στο σχέδιο νόμου που ετοίμασε ο κ Σηφουνάκης, τον περασμένο Αύγουστο έγιναν «μικρές τροποποιήσεις». Ότι το τροποποιημένο σχέδιο Νόμου θα βγει σε νέα δημόσια διαβούλευση, πιθανόν τις πρώτες μέρες του Απριλίου. Η Δημόσια Διαβούλευση θα διαρκέσει για 10 μόνον ημέρες. Ελπίζεται ότι θα γίνει νόμος του Κράτους πριν να κλείσει η Βουλή, τον προσεχή Ιούνιο.
Ο κ ..................... εξήγησε στον Υπουργό, ότι ουσιαστικά χάνεται ολόκληρη η τουριστική περίοδος.
Ο κ Υπουργός είπε ότι δεν είναι μέσα στις δυνατότητες του, να αλλάξει ορισμένα πράγματα
Δεν καταλαβαίνουμε γιατί να γίνει εκ νέου δημόσια διαβούλευση και γιατί να αργήσει τόσο πολύ ο νόμος, αφού όλα είναι έτοιμα εδώ και πολλά χρόνια.
Το μόνο που βλέπουμε είναι ότι οι κύριοι που ασχολούνται με αυτό ή δεν έχουν ιδέα από υδροπλάνα η το κάνουν σκόπιμα για να μην υπάρξουν ποτέ υδροπλάνα στην Ελλάδα και χαλάσουν έτσι τα μονοπώλια των καραβιών.
Όταν μέσα στην οικονομική κρίση που βρισκόμαστε, οι επενδυτές που προσπαθούν να επενδύσουν και να ανοίξουν θέσεις εργασίας, βρίσκουν αντίπαλο το ίδιο το κράτος είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Ποια ανάπτυξη μπορούμε να έχουμε χωρίς επενδύσεις? Πως θα υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας? Πως θα είμαστε ανταγωνιστικοί στον τουρισμό? Πως θα βγάλουμε από τον αποκλεισμό τα νησιά μας?
Πως θα γίνουν όλα αυτά εάν το κράτος αντί να βοηθήσει βάζει εμπόδια?
Σας ευχαριστώ .