"ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΥΑΛΙΑ"
Σταμάτης Κραουνάκης
Αμανπιαρε !... Το κόκκινο είναι ήλιος, φωτιά, πυρκαγιά, είναι...ζωή
Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας & Σταμάτης Κραουνάκης ( Ντουέτο )
Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ
τη ζωή μου επιβλέπω
Πήρα κόκκινο στυλό
και τραβάω γιαλό-γιαλό και γράφω
τραγουδάκια της φωτιάς
της φωτιάς, της πυρκαγιάς
τη ζωή μου αντιγράφω
Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή
Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να με δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή
Πήρα κόκκινη καρδιά
και πουκάμισα φαρδιά φοράω
και ρωτάω να μου πουν
όσοι ξέρουν ν' αγαπούν
σε ποιον έρωτα χρωστάω
Πήρα κόκκινα φτερά
και περνάω μια χαρά, γελάω
Πιάνω σώμα του χιονιού
και ουρά χελιδονιού
στου Θεού τ' αυτί μιλάω
Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος
όταν βγαίνει το πρωί
κι είναι βάσανο ο φίλος
κι είναι βάσανο ο φίλος
που φωνάζει εκδρομή
Πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
πώς μ' αρέσει το φεγγάρι
όταν βγαίνει να μας δει
και κρατάει το φανάρι
και κρατάει το φανάρι
στης αγάπης την πληγή
Πήρα κόκκινα γυαλιά
κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω
κι ούτε ξέρω πώς να ζω
ούτε και πώς ν' αγαπώ
Άντε βρες άκρη…
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Βολτέρος, αστός στοχαστής του 18ου αιώνα, ισχυριζόταν: «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε Θεός θα έπρεπε να τον επινοήσουμε».
Ο Μπακούνιν, επαναστάτης αναρχικός στοχαστής του 19ου αιώνα, δήλωνε: «Ακόμη κι αν υπάρχει Θεός θα πρέπει να τον καταργήσουμε».
Η «τριπλή διύλιση» του Σωκράτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μέρα, εκεί που ο Σωκράτης έκανε βόλτα στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον που του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για έναν απ’ τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης τον παρακάλεσε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνει το τεστ της «τριπλής διύλισης».
- Τι πράγμα είναι τούτο; τον ρώτησε εκείνος.
- Να, πριν μου πεις τι άκουσες για τον μαθητή μου, θα ήθελα να κάτσουμε λίγο να το φιλτράρουμε. Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι, λοιπόν, εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε… όχι εντελώς, απλώς το άκουσα όμως και…
- Μάλιστα… Άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα. Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης! Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι… Το αντίθετο μάλλον…
- Άρα, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος αν είναι αλήθεια. Αλλά μην απογοητεύεσαι… Μπορεί να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και τρίτο φίλτρο. Αυτό της χρησιμότητας. Είναι, αυτό που θες να μου πεις, κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο;
- Όχι… Δεν νομίζω…
- Άρα, αυτό που θα μου πεις δεν είσαι σίγουρος αν είναι αλήθεια και είσαι βέβαιος πως δεν είναι ούτε καλό ούτε χρήσιμο. Γιατί, λοιπόν, θα πρέπει να το ακούσω;
Μη φοβάστε τον θάνατο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Επίκουρος συνήθιζε να λέει: «Γιατί να φοβόμαστε τον θάνατο; Ο θάνατος δεν είναι τίποτε για μας. Όσο υπάρχουμε εμείς, αυτός δεν υπάρχει. Κι όσο υπάρχει ο θάνατος, δεν υπάρχουμε εμείς».
«Είναι» και «φαίνεσθαι»
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ευκλείδης ο Μεγαρέας (καμιά σχέση με τον μαθηματικό) έλεγε: «Όταν παλεύουμε για έναν σκοπό πρέπει να προσέχουμε ώστε αντικείμενο των επιθυμιών μας να είναι το είναι κι όχι το φαίνεσθαι».
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα: Αν κάποιος θέλει να κυβερνήσει ένα κράτος γιατί νιώθει την ανάγκη να βελτιώσει τη ζωή των συμπολιτών του, πλησιάζει το «είναι» της δουλειάς τού κυβερνήτη. Αν όμως κίνητρό του είναι το γόητρο, το προσωπικό κέρδος και οι τιμές τις εξουσίας, τότε πάει να πει πως τον έλκυσε το «φαίνεσθαι» του ρόλου. Στην τελευταία περίπτωση, κατά τον Ευκλείδη, δεν έχει καμία ελπίδα να φτάσει στο Αγαθό.
Επίκουρος ο Αθηναίος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Επίκουρος δεν γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά στη Σάμο το 314 π.Χ. Οι γονείς του (Νεοκλής και Χαιρεστράτη) κατάγονταν απ’ τον δήμο του Γαργηττού, μια απ’ τις λαϊκότερες συνοικίες των Αθηνών. Έντεκα χρόνια πριν γεννηθεί ο Επίκουρος, 2.000 άνεργοι (μεταξύ των οποίων και οι γονείς του) έλαβαν άδεια απ’ την κυβέρνηση της πόλης να ιδρύσουν αποικία στη Σάμο…
Σε ηλικία 12 ετών ο Επίκουρος γράφτηκε στο δημόσιο σχολείο, αλλά δεν έμεινε παρά λίγα μόνο λεπτά! Να πώς περιγράφει την πρώτη του ημέρα στο σχολείο ο Σέξτος Εμπειρικός:
- Στην αρχή αναδύθηκε το χάος, είπε ο δάσκαλος στους μαθητές.
- Κι από πού αναδύθηκε; ρώτησε ο Επίκουρος.
- Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Είναι ζήτημα που αφορά μονάχα τους φιλοσόφους.
- Τότε τι κάθομαι και χασομεράω εδώ; απάντησε ο Επίκουρος. Θα πάω κατευθείαν στους φιλοσόφους!
Οι ηδονές του βίου
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον Επίκουρο υπάρχουν τριών ειδών ηδονές:
Α) Οι φυσικές και αναγκαίες. Είναι όσες εξασφαλίζουν τη ζωή, δηλαδή να τρως, να πίνεις, να κοιμάσαι, να σκεπάζεσαι όταν κρυώνεις τη νύχτα. Αυτές πρέπει πάντα να ικανοποιούνται, αλλιώς διακυβεύεται η επιβίωση.
Β) Οι φυσικές και μη αναγκαίες. Εκείνες που αν και ευχάριστες στις αισθήσεις, αντιπροσωπεύουν το περιττό, π.χ. να τρως και να πίνεις καλύτερα κλπ. Αυτές πρέπει να ικανοποιούνται μόνο αν απαντήσουμε θετικά στο ερώτημα «με συμφέρει ή δεν με συμφέρει;».
Γ) Οι μη φυσικές και μη αναγκαίες. Είναι αυτές που μας επιβάλλει η κοινή γνώμη. Π.χ. ένα πανάκριβο ρόλεξ, ένα κότερο κλπ. Αυτές δεν πρέπει ποτέ να τις ικανοποιούμε γιατί είναι πηγή ανταγωνισμού και δυστυχίας.