Οι επιστήμονες εντοπίζουν τέσσερα στάδια στην ψυχολογική κατάσταση του ανέργου:

Το σοκ - η περίοδος προσωρινής αισιοδοξίας - η παρατεταμένη απαισιοδοξία - η απόλυτη μοιρολατρία.
Αυτά τα στάδια τα ζουν ως ένα βαθμό και τα μέλη των οικογενειών των ανέργων.

Η δουλειά δίνει στον άνθρωπο όχι μόνο τα μέσα συντήρησης αλλά και το αίσθημα ότι είναι απαραίτητος. Με την απώλεια της δουλειάς ο άνθρωπος νοιώθει να τον κυριεύει ο φόβος και το συναίσθημα της πλήρους αποτυχίας.
Παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε σχέση μ' αυτό, τα αποτελέσματα σφυγμομετρήσεων που έγιναν στις ΗΠΑ για το θέμα της επίδρασης του κοινωνικο-ψυχολογικού παράγοντα της ανεργίας.
Απαντώντας στην ερώτηση, ποιες συνέπειες της ανεργίας είναι οι πιο βαριές, το 40% των ερωτηθέντων ανέφεραν τις «οικονομικές» ενώ το 48% τις «ψυχολογικές και κοινωνικές».
Για τη νεολαία, η αναγκαστική αδράνεια γίνεται ιδιαίτερα καταστροφική.
Όταν, στο ξεκίνημα της ζωής τους, δε βλέπουν καμιά δυνατότητα να βρουν δουλειά, μια μερίδα των νέων παίρνουν τον κατήφορο της κλεψιάς, της εγκληματικότητας, της κομπίνας, της πορνείας ενώ τα τελευταία χρόνια αυξάνουν και οι περιπτώσεις αυτοκτονιών μεταξύ των νέων.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει επιδεινώσει την κατάσταση στο τομέα της ανεργίας. Δισεκατομμύρια έχουν δοθεί για να στηριχθούν οι τράπεζες, ενώ οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι ευάλωτες τάξεις του πληθυσμού που δεν φταίνε σε τίποτα για την κρίση, ποια στήριξη είχαν; «Περιμένετε να υπάρξει ανάπτυξη και μετά βλέπουμε», αυτό είναι το σλόγκαν των περισσοτέρων κυβερνήσεων. Εν τω μεταξύ οι ομάδες αυτές του πληθυσμού βρίσκονται στα πρόθυρα της απελπισίας και των συμπτωμάτων που αναφέραμε πιο πάνω.
Για μας είναι καθαρό ότι δεν φταίει ο άνεργος γιατί δεν μπορεί να βρει δουλειά, φταίει το ίδιο το σύστημα που ζούμε, το οποίο λόγω της φύσης και της λειτουργίας του παράγει ανέργους, φταίει το σύστημα που οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους στην ουρά της αγοράς εργασίας.

www.zougla.gr