Διάφορες θεωρίες σχετικά με την εξέλιξη του ανθρώπου υποδηλώνουν ότι γενικότερα η προδιάθεση για πληρωμή κάποιας προσφερόμενης υπηρεσίας, εμφανίζεται όταν πράγματι υπάρχει η προοπτική να πάρουμε κάτι ως αντάλλαγμα, ενώ αντιθέτως η γενναιοδωρία προέρχεται από την απλή συνεργασία.
Συγκεκριμένα θεωρούν, ότι οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί στο να πιστεύουν ότι είναι καλύτερα να ρισκάρουν να φανούν γενναιόδωροι και να πάρουν κάτι ως αντάλλαγμα, παρά να καταστρέψουν οποιαδήποτε εν δυνάμει θετική συνεργασία με το να είναι τσιγκούνηδες.
Ο καθηγητής Max Krasnow, του πανεπιστημίου της Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, παραθέτει στοιχεία μιας έρευνας, κατά την οποία οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο αποδείχθηκαν πιο γενναιόδωροι από ότι πιστευόταν, μέχρι τώρα, από τις διάφορες οικονομικές και βιολογικές θεωρίες.
Ανακάλυψαν ότι η γενναιοδωρία αποτελεί όντως τμήμα της εξέλιξης του ανθρώπου και θα μπορούσε να είναι, τελικά, έμφυτο ανθρώπινο χαρακτηριστικό στην πλειονότητα του πληθυσμού.
Η διαπίστωση αυτή, εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί διάφοροι άνθρωποι ακόμα και όταν επισκέπτονται εστιατόρια σε διάφορες πόλεις, όπου ενδεχομένως και να μην ξαναπεπισκεφτούν, αφήνουν φιλοδώρημα.
Ο συνεργάτης του καθηγητή Krasnow, δρ. Andrew Delton, ανέφερε πως ο λόγος που ορισμένοι άνθρωποι είναι γενναιόδωροι είναι η «εγγενής αβεβαιότητα» για τη ζωή, δηλαδή ότι δεν μπορείς με βεβαιότητα να γνωρίζεις ότι η επαφή σου με έναν άνθρωπο θα είναι για μία και μόνο φορά και δεν ενδέχεται να τον ξανασυναντήσεις σε κάποια άλλη στιγμή.
Μέχρι τώρα οι εξελικτικοί ψυχολόγοι υποστήριζαν ότι οι άνθρωποι συμπεριφέρονται με τέτοιο τρόπο ώστε να εντυπωσιάσουν τους γύρω τους, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να βρουν κάποιο ταίρι ή περισσότερους φίλους.
Τέλος, κάποιοι άλλοι ερευνητές δηλώνουν υποστηρικτές της άποψης ότι η γενναιοδωρία είναι αποτέλεσμα των κοινωνικών και αμοιβαίων πιέσεων.
www.newsbeast.gr
Mιά μέρα .... έτσι όπως πάρκαρα μεσα σε μια απίστευτη κίνηση το αυτοκίνητο καθώς ήμουνα και βυαστική.. πάνω στη γρηγοράδα μου μου έπεσε το κινητο απο το χέρι και αστραπιέα βρέθηκε κάτω από το αυτοκίνητο.. στη μέση ακριβώς.. έσκιψα να το φτάσω όμως ήταν μάταιο.. Σαν απο μηχανής Θεός περνουσε μία γιαγιούλα αργά αργά από το πεζοδρόμιο με το μπαστουνάκι της και με κοιταξε.. σταμάτησε και με ένα τεράστιο πλατύ χαμόγελο μου προσέφερε το μπαστουνάκι της να το χρησιμοποιήσω για να φτάσω το κινητό μου.Στάθηκε γερά στα πόδια της και μου το προσέφερε.Να μην σας το στερήσω ούτε λιγο της είπα..Πάρτο μου λεει .. αντέχω για 30 δευτερόλεπτα και γέλασε.Σκέψου τι θα τραβήξεις να βάλεις μπροστά΄το αυτοκίνητο για να πάρεις το κινητό σου από κάτω!! Το πήρα λοιπόν το μπαστουνάκι της και έκανα αυτο που μου επέβαλε η λογική και η γιαγιά και δεν ήξερα πώς να την ευχαριστήσω... Μετά από αυτό έφτιαξε όλη η μέρα μου..Τώρα αν αυτού του είδους η καλοσύνη είναι επειδή υπήρχε η πιθανότηττα η γιαγιά να με ξαναδεί κάποτε ή για να φανεί απλώς στα μάτια μου καλή..... εγώ νύπτω τας χείρας μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μπορούμε να κάνουμε; Μια κουβέντα... ενα νευμα μία γλυκειά μικρή πράξη.. ειναι αρκετή..Δεν είναι;Σίγουρα γίνεται ποιό γλυκειά η ζωή.........