Ένα τραγούδι με σαφές πολιτικό μήνυμα αναδείχθηκε ως νικητήριο της φετινής Eurovision, η οποία από όλες τις απόψεις διέφερε σε μεγάλο βαθμό από τους διαγωνισμούς των προηγούμενων ετών.
Η «μάχη» του μ
ουσικού διαγωνισμού κρίθηκε στα… σημεία και όπως φάνηκε, το κομμάτι της Τζαμάλα δεν πέρασε αδιάφορο από κριτές και κοινό, καθώς την τελευταία στιγμή, αναδείχθηκε πρώτο, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την Αυστραλία και στην τρίτη τη Ρωσία. Σε μία εποχή, όπου η ρωσο-ουκρανική κρίση είναι επίκαιρη όσο ποτέ, με τις σχέσεις Μόσχας - Κιέβου να παραμένουν οξυμένες, το μόνο σίγουρο είναι πως το τραγούδι «1944» άφησε το στίγμα του στην ιστορία του διαγωνισμού«Όταν έρχονται οι ξένοι. Έρχονται στο σπίτι σου, σε σκοτώνουν και σου λένε ''Δεν είμαστε ένοχοι.
Όχι ένοχοι''» ήταν οι πρώτοι στίχοι του «1944». Σε μία εποχή, όπου η ρωσο-ουκρανική κρίση είναι επίκαιρη όσο ποτέ, με τις σχέσεις Μόσχας- Κιέβου να παραμένουν οξυμένες, το μόνο σίγουρο είναι πως το τραγούδι «1944» άφησε το στίγμα του στην ιστορία του διαγωνισμού. Και μπορεί μπροστά από τα φώτα, οι λαμπερές παρουσίες και το φαντασμαγορικό θέαμα να παραπέμπουν σε μια γιορτή τραγουδιού, όπου η μουσική ενώνει τους λαούς, ωστόσο για τους «σκεπτικιστές», ο θεσμός αποτελεί ακόμη ένα εργαλείο, μέσω του οποίου -έστω και έμμεσα- ασκείται πολιτική προπαγάνδα. Το πολιτικό στίγμα του διαγωνισμού ήταν εμφανές ακόμη και στη διαδικασία των βαθμολογιών. Το τραγούδι της Ουκρανίας - το μοναδικό στον διαγωνισμό που είχε σαφές πολιτικό μήνυμα- έλαβε υψηλότατη βαθμολογία (κατατάχθηκε στη δεύτερη θέση με τη Ρωσία να καταλαμβάνει την πέμπτη) από την ψηφοφορία των κριτών. Όσο για την ψηφοφορία-θρίλερ του κοινού, το ουκρανικό τραγούδι ήλθε δεύτερο, μετά το ρωσικό!
Το επίμαχο τραγούδι και οι διαφορετικές ερμηνείες Η Τζαμάλα, με πατέρα Τατάρο της Κριμαίας και μητέρα Αρμένισα, συνέθεσε τη μουσική και έγραψε τους στίχους για τα γεγονότα του 1944 και τον ξεριζωμό των Τατάρων από την Κριμαία, με εντολή του Ιωσήφ Στάλιν. «Εκείνη η τρομερή χρονιά άλλαξε για πάντα τη ζωή μίας εύθραυστης γυναίκας, της προγαγιάς μου, της Ναζιλκάν.
Θα προτιμούσα να μην είχαν συμβεί όλα αυτά τα τρομερά πράγματα σε εκείνη και θα προτιμούσα αυτό το τραγούδι να μην υπήρχε», δήλωσε η ίδια στη συνέντευξη Τύπου μετά από τη νίκη της. Η νίκη του συμβολικού αυτού τραγουδιού, επενδεδυμένου με λυρικά στοιχεία (τόσο στον στίχο όσο και στη μουσική), αποτέλεσε μήλον της έριδος για σχολιαστές του διαγωνισμού, με μία μερίδα εξ αυτών να «πλέκουν δαφνοστέφανα» για τη Τζαμάλα και το νικητήριο τραγούδι της και άλλους να κατηγορούν την Ουκρανία και την εκπρόσωπό της ότι προέβησαν σε κατάφωρη καταπάτηση των κανονισμών του διαγωνισμού. Στους κανονισμούς του διαγωνισμού απαγορεύεται ρητά να δίνεται πολιτική χροιά στα διαγωνιζόμενα τραγούδια «κάτι που η αρμόδια
Επιτροπή του Διαγωνισμού της Eurovision, παρέβλεψε κρίνοντας πως ούτε ο τίτλος του ουκρανικού τραγουδιού αλλά ούτε και οι στίχοι είχαν πολιτική χροιά» γράφει το RT. Κατά το ρωσικό δίκτυο «το τραγούδι θα έπρεπε να έχει απορριφθεί». Στον αντίποδα, οι υποστηρικτές του τραγουδιού αντιτείνουν πως πρόκειται για ένα κομμάτι αφηγηματικού τύπου, με ιστορικές αναφορές σε έναν αγώνα επιβίωσης. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι εν λόγω αναφορές δεν «αγγίζουν» την πολιτική του παρόντος.
ουσικού διαγωνισμού κρίθηκε στα… σημεία και όπως φάνηκε, το κομμάτι της Τζαμάλα δεν πέρασε αδιάφορο από κριτές και κοινό, καθώς την τελευταία στιγμή, αναδείχθηκε πρώτο, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την Αυστραλία και στην τρίτη τη Ρωσία. Σε μία εποχή, όπου η ρωσο-ουκρανική κρίση είναι επίκαιρη όσο ποτέ, με τις σχέσεις Μόσχας - Κιέβου να παραμένουν οξυμένες, το μόνο σίγουρο είναι πως το τραγούδι «1944» άφησε το στίγμα του στην ιστορία του διαγωνισμού«Όταν έρχονται οι ξένοι. Έρχονται στο σπίτι σου, σε σκοτώνουν και σου λένε ''Δεν είμαστε ένοχοι.
Όχι ένοχοι''» ήταν οι πρώτοι στίχοι του «1944». Σε μία εποχή, όπου η ρωσο-ουκρανική κρίση είναι επίκαιρη όσο ποτέ, με τις σχέσεις Μόσχας- Κιέβου να παραμένουν οξυμένες, το μόνο σίγουρο είναι πως το τραγούδι «1944» άφησε το στίγμα του στην ιστορία του διαγωνισμού. Και μπορεί μπροστά από τα φώτα, οι λαμπερές παρουσίες και το φαντασμαγορικό θέαμα να παραπέμπουν σε μια γιορτή τραγουδιού, όπου η μουσική ενώνει τους λαούς, ωστόσο για τους «σκεπτικιστές», ο θεσμός αποτελεί ακόμη ένα εργαλείο, μέσω του οποίου -έστω και έμμεσα- ασκείται πολιτική προπαγάνδα. Το πολιτικό στίγμα του διαγωνισμού ήταν εμφανές ακόμη και στη διαδικασία των βαθμολογιών. Το τραγούδι της Ουκρανίας - το μοναδικό στον διαγωνισμό που είχε σαφές πολιτικό μήνυμα- έλαβε υψηλότατη βαθμολογία (κατατάχθηκε στη δεύτερη θέση με τη Ρωσία να καταλαμβάνει την πέμπτη) από την ψηφοφορία των κριτών. Όσο για την ψηφοφορία-θρίλερ του κοινού, το ουκρανικό τραγούδι ήλθε δεύτερο, μετά το ρωσικό!
Το επίμαχο τραγούδι και οι διαφορετικές ερμηνείες Η Τζαμάλα, με πατέρα Τατάρο της Κριμαίας και μητέρα Αρμένισα, συνέθεσε τη μουσική και έγραψε τους στίχους για τα γεγονότα του 1944 και τον ξεριζωμό των Τατάρων από την Κριμαία, με εντολή του Ιωσήφ Στάλιν. «Εκείνη η τρομερή χρονιά άλλαξε για πάντα τη ζωή μίας εύθραυστης γυναίκας, της προγαγιάς μου, της Ναζιλκάν.
Θα προτιμούσα να μην είχαν συμβεί όλα αυτά τα τρομερά πράγματα σε εκείνη και θα προτιμούσα αυτό το τραγούδι να μην υπήρχε», δήλωσε η ίδια στη συνέντευξη Τύπου μετά από τη νίκη της. Η νίκη του συμβολικού αυτού τραγουδιού, επενδεδυμένου με λυρικά στοιχεία (τόσο στον στίχο όσο και στη μουσική), αποτέλεσε μήλον της έριδος για σχολιαστές του διαγωνισμού, με μία μερίδα εξ αυτών να «πλέκουν δαφνοστέφανα» για τη Τζαμάλα και το νικητήριο τραγούδι της και άλλους να κατηγορούν την Ουκρανία και την εκπρόσωπό της ότι προέβησαν σε κατάφωρη καταπάτηση των κανονισμών του διαγωνισμού. Στους κανονισμούς του διαγωνισμού απαγορεύεται ρητά να δίνεται πολιτική χροιά στα διαγωνιζόμενα τραγούδια «κάτι που η αρμόδια
Επιτροπή του Διαγωνισμού της Eurovision, παρέβλεψε κρίνοντας πως ούτε ο τίτλος του ουκρανικού τραγουδιού αλλά ούτε και οι στίχοι είχαν πολιτική χροιά» γράφει το RT. Κατά το ρωσικό δίκτυο «το τραγούδι θα έπρεπε να έχει απορριφθεί». Στον αντίποδα, οι υποστηρικτές του τραγουδιού αντιτείνουν πως πρόκειται για ένα κομμάτι αφηγηματικού τύπου, με ιστορικές αναφορές σε έναν αγώνα επιβίωσης. Σύμφωνα με τους ίδιους, οι εν λόγω αναφορές δεν «αγγίζουν» την πολιτική του παρόντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου