Λίγες ώρες πριν από τις κρίσιμες επαναληπτικές εξετάσεις του σε ιδιωτικό θεραπευτήριο των βορείων προαστίων, οι οποίες θα καθορίσουν αν έχει τις προϋποθέσεις να πετάξει έως την Αμερική για περαιτέρω στοχευμένες θεραπείες, ο Πέτρος Κωλέτης μας υποδέχτηκε στο σπίτι του και μίλησε πρώτη φορά για τον καρκίνο με τον οποίο παλεύει γενναία εδώ και τέσσερις μήνες. Τον βρήκαμε καθισμένο στο κρεβάτι του και έχοντας στο προσκεφάλι του τον γάτο του, τον Μπουκίτσα, ο οποίος προσπαθεί αραιά και πού να του τραβήξει την προσοχή. Συντροφιά του έχει τα τραγούδια της συλλογής του, κάποια από αυτά ακυκλοφόρητα, τα βιβλία και τις ταινίες που παρακολουθεί και ξεχνιέται.
«Εχω καρκίνο στον πνεύμονα με μετάσταση στο συκώτι. Δεν είμαι ο μόνος στον χώρο που έχει καρκίνο. Πρόσφατα παρακολούθησα μια συνέντευξη της φίλης μου Μίρκας Παπακωνσταντίνου και ήταν σαν να άκουγα τον εαυτό μου. Και αυτή είχε περάσει ένα παρόμοιο πρόβλημα και το πάλεψε και τώρα είναι καλά.Ο κάθε άνθρωπος έχει την τύχη του. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι πως περνώντας τα χρόνια όλο και λιγότερο σου λένε ότι θα πεθάνεις από καρκίνο. Σε λίγα χρόνια θα είναι μια χρόνια αρρώστια, διότι η επιστήμη προχωράει. Η Αμερική κάνει πολύ γοργά και σημαντικά βήματα» εξομολογείται ο Πέτρος Κωλέτης στην «Espresso». Με την Ελεάνα Βραχάλη, την Πέγκυ Ζήνα και την Τάνια ΤσανακλίδουΑπό το 2014 ο ραδιοφωνικός παραγωγός ήρθε αντιμέτωπος με διάφορα ζητήματα υγείας όπως δύσπνοιες και πρόβλημα με τις φωνητικές χορδές του. Ομως αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πιο δύσκολα... Μονόδρομος να αγωνίζεσαι Τον ρωτάμε αν αυτή η πάλη με τον καρκίνο είναι ο δικός του... γολγοθάς. «Το βρίσκω πολύ συνηθισμένο και δεν θα 'θελα να πω ότι είναι κάτι τέτοιο. Πολύς κόσμος ανεβαίνει γολγοθά, άλλοι λόγω αρρώστιας, άλλοι λόγω οικονομικών προβλημάτων ή επαγγελματικών, άλλωστε ζούμε σε μια χώρα που αυτή τη στιγμή περνάει τεράστια κρίση. Θεωρώ ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση σου τύχει αυτό το πράγμα, ο δρόμος είναι δύσκολος. Σημασία έχει εσύ πώς θα το αντιμετωπίσεις. Αν σηκώσεις τα χέρια ψηλά και πεις "ό,τι θέλει ας γίνει", έχεις χάσει από χέρι. Αν αγωνίζεσαι, μπορεί και να κερδίσεις».
Η είδηση πως πάσχει από καρκίνο ήρθε σε μια περίοδο που ετοίμαζε με μεράκι μια μουσική παράσταση για τη ζωή της Ρένας Βλαχοπούλου, αλλά και την επιστροφή του στη δημόσια τηλεόραση. «Τον Νοέμβριο που ήταν όλα έτοιμα πήγα να κάνω ένα τσεκάπ και εντοπίστηκε ο καρκίνος» εξομολογείται και συμπληρώνει: «Εύχομαι να το ξεπεράσω και όλα αυτά τα πράγματα που έχω στα σκαριά να μπορέσω να τα πραγματοποιήσω». Στο πλευρό του βρίσκονται πολλοί επώνυμοι, δικοί του άνθρωποι. «Εχω αληθινούς φίλους που είναι δίπλα μου. Τι να πω για τον Σταμάτη Σπανουδάκη που είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος, για τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου που είναι για εμένα οικογένεια ή τις Ελεάνα Βραχάλη και Ελένη Γιαννοπούλου και τόσους άλλους;». Παρά τη δική του αγωνία, βρίσκει τη δύναμη να τονώσει το ηθικό και άλλων ανθρώπων που δοκιμάζονται από την ασθένεια:
«Σε όσους περνούν το ίδιο έχω να πω ότι δεν πρέπει να το βάζουν κάτω. Ο καρκίνος είναι ψυχοσωματικός, δεν είναι αρρώστια, αλλά μια κατάσταση του οργανισμού. Σημασία έχει να έχεις πίστη και να αγωνίζεσαι. Δεν έχεις άλλη λύση, δεν έχεις άλλο δρόμο, πάρα μόνο να παλεύεις και να πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις». Υπάρχουν στιγμές που καταλαβαίνουμε πως ενώ μας μιλάει, σκέφτεται παράλληλα χίλια δυο πράγματα. «Υπήρχαν στιγμές που ήμουν στον απόλυτο πανικό, όμως δεν πέρασα το στάδιο που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι και λένε "γιατί σ' εμένα;". Ετυχε και σ' εμένα. Εχασα δύο αγαπημένους μου ανθρώπους από καρκίνο και μάλιστα στα χέρια μου, οπότε, δυστυχώς, έχω μεγάλη πείρα από αυτή την κατάσταση και έχω μάθει πολλά από τους άλλους. Ο ένας "έφυγε" το 2010 από καρκίνο στο συκώτι, δεν υπήρχε η θεραπεία που μου κάνουν εμένα τώρα. Θα είχα πεθάνει ήδη, αλλά, όπως βλέπεις, η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ και σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει και η ίαση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου