Την πιο σκληρή φάση του προσωπικού της δράματος διανύει η Βίκυ Σταμάτη, η οποία τους τελευταίους μήνες νοσηλεύεται στο Δρομοκαϊτειο.
Η σύζυγος του Άκη Τσοχατζόπουλου, μετά τις εκκλήσεις αποφυλάκισης που απορρίφθηκαν, έχει βρει «καταφύγιο» στη ζωγραφική.
Όπως θα δείτε και στο φωτορεπορτάζ, οι τέσσερις τοίχοι του δωματίου με αριθμό 1 στο οποίο νοσηλεύεται, είναι ζωγραφισμένοι από πάνω έως κάτω, με φράσεις, αποφθέγματα και προσευχές, αφού το δράμα της είναι ότι δεν μπορεί να δει πλέον τον 7χρονο γιο της, ο οποίος μεγαλώνει μακριά της, με την βοήθεια της μητέρας της.Φορώντας μια άσπρη μπλούζα και μαύρο παντελόνι, έχει βλέμμα απλανές, καρφωμένο πότε στο κενό και πότε στις σημειώσεις της, ενώ γυρίζει μόνο όταν αντιληφθεί πως κάποιος την βλέπει. Γύρω γύρω στο δωμάτιο, είναι γραμμένες σκόρπιες φράσεις, με μικρούς τίτλους η καθεμία, ενώ άλλες έχουν και ημερομηνία. «Η μοναξιά μου είναι ένα τσεκούρι που γύρω από τα κεφάλια σας γυρίζει» είναι μια από τις φράσεις που υπάρχουν στους τοίχους, ενώ σε άλλο σημείο ακολουθεί ένα κείμενο με τίτλο
«Προσευχή για τους Εχθρούς μου» στο οποίο γράφει χαρακτηριστικά:
«Υπεραγία μου Θεοτόκε, ήλιε της δικαιοσύνης. Κύριε Ιησού Χριστέ. Υιέ του Θεού ημών, λύσας την κατάραν, έδωκες την ευλογία σου Σου και απόδιωξον τα απειλητικά λόγια της οργής και του μίσους. Αμήν».
Σε άλλο κομμάτι του τοίχου έχει ζωγραφίσει την εξής φράση:
«Νιώθω ευγνώμων για όσους μου είπαν ΟΧΙ, γιατί εξαιτίας τους τα κατάφερα... μόνη μου», συνοδεύοντας το με υπογραφή Vicky Stam. Tsohas».
Τέλος, ένα άλλο κείμενο της στον τοίχο με τίτλο «Με έπνιξε η συμφορά» αναφέρει:
«Δεν απογοητεύομαι αν άνθρωποι αρνούνται να με βοηθήσουν. Γιατί;» για να καταλήξει ότι «οι πιο συγκινητικές μέρες στην ζωή ενός ανθρώπου είναι δυο: Η μέρα που γεννήθηκε και η μέρα που αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο γεννήθηκε», υπογράφοντας το κείμενο ως «μαχήτρια του φωτός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου