ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Το μπαλαντέρ της πολιτικής σκηνής: Ποια μεγάλα κόμματα συγχωνεύονται

Με πολύ καχύποπτη ματιά κοιτούν πλέον προς τη μεριά της ΔΗΜΑΡ οι συγκυβερνώντες της, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
 Κι αυτό γιατί πληθαίνουν οι εκτιμήσεις – σε συνδυασμό με τις πληροφορίες – ότι το κόμμα του κ. Κουβέλη «κοιτάζει» και προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, όταν εξετάζει τις μελλοντικές του κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα. Συγκεκριμένα, στην Αγίου Κωνσταντίνου πληθαίνουν οι φωνές εκείνων που υποστηρίζουν ότι «για τη ΔΗΜΑΡ δεν είναι μονόδρομος το σημερινό κυβερνητικό σχήμα» και ότι «θα μπορούσε να εξετασθεί και η εναλλακτική ενός κυβερνητικού σχήματος με τον ΣΥΡΙΖΑ».
 Στα υψηλά κλιμάκια της ΔΗΜΑΡ θεωρούν πως αυτή τη στιγμή αποτελούν τον μοναδικό μπαλαντέρ, που θα μπορούσε να «παίξει» άνετα και στα δύο ταμπλό και ότι ενδεχομένως να τους συμφέρει αυτή τη στιγμή μια στροφή προς τα αριστερά και να συγχωνευτούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού θα τους επέτρεπε να λεηλατήσουν ευκολότερα ό,τι απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ.
 Παράλληλα κατ αυτόν τον τρόπο θα απέτρεπε την συρρίκνωση του από Αριστερά, καθώς αυτή τη στιγμή δίνεται πεδίον δόξης λαμπρό στον ΣΥΡΙΖΑ να μονοπωλεί το αντιπολιτευτικό μένος της κοινής γνώμης. Στην Ιπποκράτους, όπου βρίσκεται η έδρα του ΠΑΣΟΚ, πληροφορούνται αυτές τις μύχιες σκέψεις της ΔΗΜΑΡ και ανησυχούν, αφού καταλαβαίνουν ότι στην περίπτωση της συγχώνευσης ΣΥΡΙΖΑ με τη ΔΗΜΑΡ, μπορεί να έλθουν αντιμέτωποι με το φάσμα της …εξαφάνισης. Κι αυτό γιατί αν στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ προστεθούν κι αυτές της ΔΗΜΑΡ, τότε ο προνομιακός χώρος της κεντροαρτιστεράς θα χαθεί δια παντός για το ΠΑΣΟΚ.
 Και το πιθανότερο είναι πως αυτό θα λειτουργήσει περίπου ως “ταφόπλακα” για το πάλαι ποτέ κυρίαρχο κόμμα. Όλα αυτά έχει κατά νου ο πρόεδρος του Κινήματος Βαγγέλης Βενιζέλος, που καλείται στο αμέσως προσεχές διάστημα να πάρει κρίσιμες αποφάσεις, για το μέλλον του κόμματος του. Το ίδιο, κατά το μάλλον ή ήττον, όμως, ισχύει και στην περίπτωση του κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος, ωστόσο, δείχνει περισσότερο αποφασισμένος για το τι θέλει να κάνει. Σε γενικές γραμμές, το περίγραμμα των σκέψεων του περιγράφει ένα ευρωπαικό λαικό κόμμα κάτω από τη σκέπη του οποίου θα μπορούσαν να “φιλοξενηθούν” δυνάμεις που εκτείνονται από το χώρο της δεξιάς ως και της κεντροαριστεράς.