Να διεκδικήσουν την επιστροφή των επιπλέον τόκων επί των τόκων μπορούν -με απόφαση του Άρειου Πάγου- οι δανειολήπτες που δεν υπάγονται στο νόμο για τα πανωτόκια.
Σύμφωνα με όσα αποφάνθηκε ο 'Αρειος Πάγος με την υπ' αριθμ. 21/2011 απόφασή του, δεν καταργούνται οι απαιτήσεις των δανειοληπτών που δεν υπάγονται στις ευνοϊκές διατάξεις του Ν. 2789/2000 για τα πανωτόκια και μπορούν να διεκδικήσουν δικαστικά τα επιπλέον ποσά που εισέπραξαν οι Τράπεζες.
Οι αρεοπαγίτες υποστηρίζουν ότι αυτό προκύπτει από το πνεύμα του Ν. 2789/2000, αλλά και από τη νομοθετική σκοπιμότητα της όλης ρύθμισης για τα πανωτόκια. Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ο επίμαχος νόμος «αποβλέπει στην ευεργετική εισαγωγή ορίου στην επιβάρυνση των δανειοληπτών με κάθε είδους τόκους από νόμιμη αιτία, οι οποίοι μέχρι την εισαγωγή του νόμου 2789/2000 είχαν επαυξήσει το χρέος τους».
Όπως υπογραμμίζουν οι δικαστές ο Ν. 2789/2000 δεν αποσκοπεί στην «περιαγωγή των δανειοληπτών σε δυσμενέστερη θέση, με την κατάργηση αξιώσεων τους προς αναζήτηση ποσών εισπραχθέντων από τα πιστωτικά ιδρύματα αδικαιολογήτως», δηλαδή καθ΄ υπέρβαση των αρχικά οφειλομένων ποσών, πριν την έναρξη ισχύος εφαρμογής του άρθρου 30 του Ν. 2789/2000.
Το δικαστήριο απασχόλησε περίπτωση δανειοδότησης σεισμόπληκτης στο Λουτράκι Κορινθίας, η οποία είχε λάβει δάνειο ύψους 3,4 εκατομμυρίων δραχμών, το 1982. Εννέα χρόνια αργότερα και παρότι είχε εξοφλήσει το δάνειο αναγκάστηκε να πληρώσει επιπλέον τόκους τόκων (πανωτόκια) 9,2 εκατομμύρια δραχμές, προκειμένου να μην βγει στον πλειστηριασμό το ακίνητό της
Η δανειολήπτρια στη συνέχεια αξίωσε από την Τράπεζα να της επιστραφούν τα παρανόμως εισπραχθέντα πανωτόκια, ως αδικαιολογήτως εισπραχθέν ποσό και να της καταβληθεί αποζημίωση για την ζημιά που υπέστη, ζητώντας συνολικά 12,9 εκατομμύρια δραχμές.
Το Εφετείο έκρινε ότι ο Ν. 2789/2000 αποκλείει τη αναζήτηση των καταβληθέντων για οποιαδήποτε αιτία, καθώς η άρνηση της Τράπεζας να επιστρέψει τα παράνομα πανωτόκια είναι σύννομη στηριζόμενη στο άρθρο 30 του επίμαχου νόμου. Ωστόσο, η εφετειακή απόφαση αναιρέθηκε από τους αρεοπαγίτες.
www.enet.gr
Σύμφωνα με όσα αποφάνθηκε ο 'Αρειος Πάγος με την υπ' αριθμ. 21/2011 απόφασή του, δεν καταργούνται οι απαιτήσεις των δανειοληπτών που δεν υπάγονται στις ευνοϊκές διατάξεις του Ν. 2789/2000 για τα πανωτόκια και μπορούν να διεκδικήσουν δικαστικά τα επιπλέον ποσά που εισέπραξαν οι Τράπεζες.
Οι αρεοπαγίτες υποστηρίζουν ότι αυτό προκύπτει από το πνεύμα του Ν. 2789/2000, αλλά και από τη νομοθετική σκοπιμότητα της όλης ρύθμισης για τα πανωτόκια. Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ο επίμαχος νόμος «αποβλέπει στην ευεργετική εισαγωγή ορίου στην επιβάρυνση των δανειοληπτών με κάθε είδους τόκους από νόμιμη αιτία, οι οποίοι μέχρι την εισαγωγή του νόμου 2789/2000 είχαν επαυξήσει το χρέος τους».
Όπως υπογραμμίζουν οι δικαστές ο Ν. 2789/2000 δεν αποσκοπεί στην «περιαγωγή των δανειοληπτών σε δυσμενέστερη θέση, με την κατάργηση αξιώσεων τους προς αναζήτηση ποσών εισπραχθέντων από τα πιστωτικά ιδρύματα αδικαιολογήτως», δηλαδή καθ΄ υπέρβαση των αρχικά οφειλομένων ποσών, πριν την έναρξη ισχύος εφαρμογής του άρθρου 30 του Ν. 2789/2000.
Το δικαστήριο απασχόλησε περίπτωση δανειοδότησης σεισμόπληκτης στο Λουτράκι Κορινθίας, η οποία είχε λάβει δάνειο ύψους 3,4 εκατομμυρίων δραχμών, το 1982. Εννέα χρόνια αργότερα και παρότι είχε εξοφλήσει το δάνειο αναγκάστηκε να πληρώσει επιπλέον τόκους τόκων (πανωτόκια) 9,2 εκατομμύρια δραχμές, προκειμένου να μην βγει στον πλειστηριασμό το ακίνητό της
Η δανειολήπτρια στη συνέχεια αξίωσε από την Τράπεζα να της επιστραφούν τα παρανόμως εισπραχθέντα πανωτόκια, ως αδικαιολογήτως εισπραχθέν ποσό και να της καταβληθεί αποζημίωση για την ζημιά που υπέστη, ζητώντας συνολικά 12,9 εκατομμύρια δραχμές.
Το Εφετείο έκρινε ότι ο Ν. 2789/2000 αποκλείει τη αναζήτηση των καταβληθέντων για οποιαδήποτε αιτία, καθώς η άρνηση της Τράπεζας να επιστρέψει τα παράνομα πανωτόκια είναι σύννομη στηριζόμενη στο άρθρο 30 του επίμαχου νόμου. Ωστόσο, η εφετειακή απόφαση αναιρέθηκε από τους αρεοπαγίτες.
www.enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου