Φίλες και Φίλοι...

Γράφει ο 29-26

Μου αρέσει η δημοκρατία. Θέλω όλοι να έχουν άποψη και να την εκφράζουν δυνατά. Ο χώρος που οι μισοί πλακώνονται με τους άλλους μισούς, πάντα λεκτικά, είναι αυτός που με εκφράζει καλύτερα, με ολοκληρώνει θα έλεγα. Τότε, κάτι άκρως ερωτικό πλανάται στην ατμόσφαιρα.
Μου αρέσουν τα ταξίδια. Μιλάω με πολλούς ανθρώπους και ακούω τις σκέψεις τους. Παίρνω ότι νομίζω καλύτερο απο την κάθε μία, και φτιάχνω την δική μου. Αυτή θα έπρεπε να είναι και η καλύτερη απ' όλες, έτσι δεν είναι; Τότε γιατί μου την σπάνε όλοι και τις χαρακτηρίζουν ''ασύνδετες'';
Δεν μου αρέσει να βιάζομαι. Όταν βιάζεσαι σκοντάφτεις. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ''ο κόσμος καίγεται'' όταν δεν υπάρχει πουθενά καπνός. Αποφασίζω μόνο όταν έχω ολοκληρώσει την διαδικασία που περιέγραψα παραπάνω όσο και να χτυπιούνται οι κοινοί θνητοί. Η φωνή μέσα μου έχει πάντα δίκιο.
Ο Θεός με έχει διαλέξει για κάτι πολύ μεγάλο. Το DNA μου είναι πολύ ιδιαίτερο. Γενιές και γενιές μεγαλείων και η εξέλιξη έβγαλε εμένα. Πως θα κάνω τον απλό άνθρωπο να καταλάβει την ανωτερότητα και την θεία έμπνευση της σκέψης μου; Τα οράματα, αργά το βράδυ στο κρεβάτι, με συμβουλεύουν καλά αλλά πάντα τελειώνουν απότομα.

(Σωστά μαντέψατε κυρίες και κύριοι. Είστε μέσα στο μυαλό του Γιώργου Παπανδρέου!!! Παρακαλώ ησυχία...)

Himaira