Παρά την χορήγηση έκτακτων κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι συνθήκες διαβίωσης των λαθρομεταναστών που κρατούνται στον Έβρο είναι ανησυχητικές και η ελληνική κυβέρνηση δεν προχωρά στην αντιμετώπιση του προβλήματος, υποστηρίζει έκθεση της ΕΕ που εξέτασε τα κέντρα κράτησης τον Ιανουάριο του 2011.Σύμφωνα με την έκθεση, έγκυες γυναίκες και μικρά παιδιά κρατούνται κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό πως στις 29 Ιανουαρίου όπου κλιμάκιο του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ επισκέφτηκε το κέντρο κράτησης Σουφλίου, η εικόνα ήταν απωθητική: 144 άτομα μέσα σε ένα χώρο 110 τ.μ., χωρίς θέρμανση με μια μόνο τουαλέτα και κρύο νερό στο ντους, τη στιγμή που οι εξωτερικές θερμοκρασίες μετά βίας έφταναν τους μηδέν βαθμούς. Η έκθεση επισημαίνει ότι στην Ελλάδα για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης των λαθρομεταναστών δόθηκαν 9,8 εκατομμύρια ευρώ το Δεκέμβρη του 2010, 4,9 εκατομμύρια το 2009 και 2,2 εκατομμύρια το 2008. Παράλληλα, διαπιστώνεται ότι "όλοι όσοι συλλαμβάνονται να διέρχονται τα σύνορα παράτυπα, εκτός εκείνων που χρειάζονται επείγουσα εισαγωγή σε νοσοκομείο, τίθενται αυτομάτως υπό κράτηση, περιλαμβανομένων παιδιών, ακόμη και βρεφών".Γιατροί Χωρίς Σύνορα: “Είναι άνθρωποι όπως κι εμείς” Μια γλαφυρή και θλιβερή ταυτόχρονα εικόνα της πραγματικότητας που βιώνουν οι λαθρομετανάστες που κρατούνται στον Έβρο έδωσε προ ημερών με άρθρο του στο blog των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, ο Συντονιστής της Οργάνωσης στον Έβρο, Θανάσης Σπυράτος.
Τους αναγκάζουν να βιώνουν έναν παθητικό βασανισμό, που για μερικούς διαρκεί μέχρι και 6 μήνες… η έξι αιώνες… Είναι στοιβαγμένοι 150 άνθρωποι σε κελιά που χωράνε μόνο 40. Δεν βγαίνουν όλον αυτόν τον καιρό καθόλου έξω. Τα κελιά τους δεν καθαρίζονται ποτέ. Οι τουαλέτες είναι μόνο δύο εκ των οποίων λόγω μη τακτικής συντήρησης συνήθως λειτουργεί μόνο η μία.”, γράφει ο κ. Σπυράτος.
Όταν μπαίνω στα κελιά συνηθίζω να συζητώ όση ώρα μπορώ, φιλικά μαζί τους. Με περιτριγυρίζουν… τόσα νέα παιδιά, προσπαθώντας να μάθουν κάτι για τον έξω κόσμο, την τύχη τους, που βρίσκονται ακριβώς. Με ρωτάνε αν ο έξω κόσμος ξέρει για αυτό που τους συμβαίνει εκεί, αν ενδιαφέρεται κανείς, τι ακριβώς είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουν ακούσει. Άλλοι διαμαρτύρονται εξοργισμένοι, άλλοι προσπαθούν να αστειευτούν. Εγώ, προσπαθώ να κρατηθώ και να μη ξεσπάσω σε λυγμούς πίκρας, αγανάκτησης και οργής μπροστά τους”.
www.cosmo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου