Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

"Λόγια σκόρπια"





"ΤΑ ΕΝΔΟΜΥΧΑ Η ΜΗ"

5 σχόλια:

  1. - Γιατρέ, πριν την εγχείρηση δεν είχατε μούσι…
    - Δεν είμαι γιατρός. Ο Άγιος Πέτρος είμαι…
    _____

    - Γιατρέ, βλέπω μπλε και πράσινους κόκκους…
    - Οφθαλμίατρο, έχετε δει ;
    - Όχι ! Μόνο μπλε και πράσινους κόκκους…
    _____

    - Γιατρέ, νομίζω ότι θα πεθάνω.
    - Ανοησίες! Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα σας συμβεί.
    _____

    - Γιατρέ, έσπασα το χέρι μου σε δυο μέρη.
    - Να αποφεύγεις αυτά τα δυο μέρη.
    _____

    - Γιατρέ, θα μπορώ να παίξω πιάνο όταν βγω από το νοσοκομείο;
    - Φυσικά, κύριε μου. Γιατί όχι ;
    - Περίεργο ! Επειδή δεν έμαθα ποτέ να παίζω πιάνο.
    _____

    - Γιατρέ, συνεχίζω να βλέπω τις κηλίδες που σας είχα πει.
    - Δε σας βοήθησαν τα καινούρια γυαλιά;
    - Πως! Τώρα βλέπω τις κηλίδες πολύ καλύτερα.
    _____

    - Γιατρός: Δε βρίσκω σαφή αίτια για τα συμπτώματά σας. Μάλλον φταίει το ποτό…
    - Εντάξει γιατρέ. Να ξανάρθω όταν θα ξεμεθύσετε;
    _____

    - Γιατρέ, νομίζω ότι είμαι μήλο!
    - Ελάτε πιο κοντά. Δε δαγκώνω.
    _____

    - Γιατρέ, κανείς δε με παίρνει στα σοβαρά.
    - Θα αστειεύεστε βέβαια…
    _____

    - Γιατρέ, νιώθω πάντα αυτόν τον πονόματο όταν πίνω τσάι.
    - Δοκιμάσατε να βγάλετε το κουταλάκι;
    _____

    - Γιατρέ μου, μπορώ να έχω και μια δεύτερη γνώμη;
    - Βεβαίως! Να ξαναρθείτε αύριο.
    _____

    - Όταν σηκώνεστε το πρωί έχετε πρησμένη γλώσσα, ένα πόνο στη ράχη και μια φοβερή κατάθλιψη;
    - Ακριβώς, γιατρέ μου.
    - Κι εγώ! Αναρωτιέμαι τι να είναι…
    _____

    - Γιατρέ μου, κατάπια ένα στυλό. Τι να κάνω;
    - Να χρησιμοποιείτε μολύβι.
    _____

    - Θα παίρνεις όλα τα χάπια που σου έδωσα. Το πρωί το κόκκινο χάπι με ένα ποτήρι νερό, το μεσημέρι το πράσινο χάπι με ένα ποτήρι νερό, και το βράδυ το μπλε χάπι με ένα ποτήρι νερό.
    - Μα τι έχω, γιατρέ μου;
    - Δε πίνεις πολύ νερό.
    _____

    - Πόσα θέλετε γιατρέ, για να μου βγάλετε το χαλασμένο δόντι;
    - 20.000 δρχ
    - 20 χιλιάρικα για δουλειά λίγων λεπτών;
    - Αν θέλετε μπορώ να κάνω την εξαγωγή πάρα πολύ αργά.
    _____

    - Γιατρέ, όλοι νομίζουν ότι είμαι ψεύτης.
    - Δεν το πιστεύω.
    _____

    - Γιατρέ, μου, η καρδιά μου χτυπά ακανόνιστα
    - Μην ανησυχείτε, σε λίγο θα θέσουμε τέρμα σ΄αυτό.
    _____

    - Γιατρός: Μα, 20 χιλιάρικα για δουλειά λίγων λεπτών; Ούτε εγώ που είμαι γιατρός δε βγάζω τόσα.
    - Υδραυλικός: Το ξέρω κύριε. Κι εγώ γιατρός ήμουνα.
    _____

    - Τι παίρνετε για τον πονοκέφαλο;
    - Ένα λίτρο κρασί το προηγούμενο βράδυ, γιατρέ.
    _____

    - Βήχετε πιο άνετα σήμερα το πρωί;
    - Έκανα προπόνηση όλο το βράδυ, γιατρέ.
    _____

    - Δυστυχώς σας μένουν 24 ώρες ζωή, αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο…
    - Μα τι λέτε γιατρέ; Τι θα μπορούσε να ‘ναι χειρότερο;
    - Σας ψάχνω από χτες…
    _____

    - Γιατρέ, ήμουνα χάλια και προσπάθησα να αυτοκτονήσω με χίλιες ασπιρίνες.
    - Σοβαρά; Και τι έγινε;
    - Μετά τις δυο πρώτες, ένιωσα πολύ καλύτερα.
    _____

    - Γιατρέ, είναι ένας αόρατος άνδρας στο σαλόνι. Να περάσει;
    - Όχι. Πες του ότι δεν μπορώ να τον δω τώρα.
    _____

    - Γιατρέ, είμαι διχασμένη προσωπικότητα.
    - Αδελφή, φέρε μια καρέκλα ακόμη…
    _____

    - Έχετε δυσκολία να πάρετε μια απόφαση;
    - Και ναι και όχι, γιατρέ μου.
    _____

    - Μα μη φωνάζετε! Δεν άγγιξα ακόμα το δόντι σας!
    - Το ξέρω γιατρέ, αλλά πατάτε πάνω στο πόδι μου.
    _____

    - Γιατρέ, κάθε πρωί που ξυπνάω αισθάνομαι τρομερό πονοκέφαλο, ναυτία και δε με κρατάνε τα πόδια μου. Μετά από ένα τέταρτο όμως, όλα μου περνάνε… Τι να κάνω;
    - Να σηκώνεστε ένα τέταρτο αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΧΑΧΑΧΑ αμαν βρε Φωτη και τρομαξα
    να σαι καλα χαχαχα
    η αποθεωση ολων "σε ψαχνω απο χθες"
    ΚΑΡΜΕΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε μου, έχω καταστραφεί λέει κάποιος σ΄έναν φίλο του.Αύριο χρειάζομαι απαραιτήτως 50.000 ευρώ και δεν ξέρω σε ποιόν να απαυθυνθώ.
    Α! λέει ο άλλος.Για μια στιγμή νόμισα ότι ήθελες να τα ζητήσεις απο μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χα, χα καλά γράψατε κι εσύ Φώτη αλλά και η Μαίρη.

    ΄Εφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια ηλικιωμένη γυναίκα μπαίνει στον μπακάλη της γειτονιάς, τον καλημερίζει και του ζητάει μισό κιλό τυρί Αλτσχάιμερ.
    Εμβρόντητος ο μπακάλης της απαντάει ότι δεν έχουν τέτοιο τυρί.
    "Μα πώς!" αναφωνεί η κυριούλα." Προχθές πάλι αγόρασα από σας αυτό τυρί!"
    Ο μπακάλης προσπαθεί να της εξηγήσει ότι μάλλον κάνει κάποιο λάθος, διότι αυτός ποτέ δεν έχει φέρει τέτοιο τυρί και στο τέλος της λέει: "Μήπως το αγοράσατε από τον Βασιλόπουλο και δεν το θυμάστε;"
    Απογοητευμένη, φεύγει και πάει στο μεγάλο σπύπερ μάρκετ της περιοχής. Κατευθύνεται στον πάγκο των τυριών και ζητάει και πάλι 1/2 κιλό τυρί Αλτσχάιμερ.
    Ο υπάλληλος ευγενικότατα της απαντάει ότι δεν έχουν τέτοιο τυρί.
    "Μα πώς!" αναφωνεί η κυριούλα. "Προχθές πάλι αγόρασα από σας αυτό τυρί!"
    Αφού γίνεται μια ψιλοφασαρία , η κυριούλα ζητά τον διευθυντή του καταστήματος. Έρχεται ο διευθυντής, της επαναλαμβάνει τα ίδια, η κυριούλα έχει πλέον απογοητευτεί πλήρως και ανήμπορη να επιμείνει πλέον, καταλήγει:
    "Τι να σας πω βρε παιδιά μου..." Φέρνει το δάχτυλο στο κεφάλι... "Έχω κι αυτό το Έμενταλ που με ταλαιπωρεί...!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή